నా 'ఎవరు?' నవలపై 'చతుర'లో బహుమతి పొందిన సమీక్షలు

ఈ సమీక్షలను నా పాత బ్లాగులో మీరు ఇదివరకే చూసివుండవచ్చు. కొత్తవారికోసం నా ఈ కొత్త బ్లాగులో మళ్ళీ ఇస్తున్నాను.
'ఎవరు?' నవల: ఈ నవల ఆద్యంతమూ మెటా ఫిక్షనే. మన తెలుగు లో ఇలాంటి టెక్నిక్ తో రచనలు చాలా అరుదు.
నా నవలకి లంకె http://www.geocities.com/sarath.films/Evaru.pdf
Metafiction is a type of fiction that self-consciously addresses the devices of fiction. It can be compared to presentational theatre, which does not let the audience forget they are viewing a play; metafiction does not let the reader forget he or she is reading a fictional work.
For further information on Meta Fiction please click the following link: http://en.wikipedia.org/wiki/Metafiction
నవల వీడియో పరిచయం: http://www.youtube.com/watch?v=mp--ib4XR8w
ఫిబ్రవరి 2006 'చతుర' నవల 'ఎవరు?' పై సమీక్షలు
(ఏప్రిల్ 2006 'చతుర'సంచికలో ప్రచురింపబడినవి)

మొదటి బహుమతి పొందిన సమీక్ష - జె.వి రమణ, మణుగూరు
మేల్కొనవలసిన సమయం
పాశ్చాత్య సంస్కృతి విష ప్రభావం హాలాహలంలా విజృంభించి భరత ఖండమంతా కమ్ముకుని కకావికలం చేస్తున్న తరుణంలో ప్రవాసాంధృనిచే సంధించబడిన అస్త్రానికి బాసటగా నిలచిన 'చతుర'కు అభినందనలు.రక్తపు గ్రూపులకు చెందిన సమాచారాన్ని యువతరం తమ మనస్తత్వానికి, అభిరుచులకు తగ్గవారిని ఎన్నుకోవడానికి ఉపయోగించుకొని శాంతి సౌభాగ్యాలు పెంపొందించుకోవాలి. నేటికాలంలో వెర్రితలలు వేస్తున్న విశృంఖలత వల్ల అక్రమసంబంధాలు, అక్రమ సంతానం, భ్రూణ హత్యలు, ఎయిడ్స్ వంటి భయంకర పరిణామాలు సంభవిస్తున్నాయి. ఉన్నతమయిన మన భారతీయ సంస్కృతిని నిర్వీర్యపరచడానికి పాశ్చాత్య దేశాల దాడికి అంకురమే ఈ విశృంఖలత. ఒక దానినుండి మరొకటి సమస్యలు ఉద్భవించి విశ్వరూపం దాల్చాయి. ఈ సమస్యలను అదుపుచేయడానికి ఒక సాధనంగా రక్తపు గ్రూపులకు చెందిన విజ్ణానాన్ని మలచుకోవాలి. మార్గం తప్పిన వారిని దారికి తేవడానికి దాని భయకర కోణాన్ని అవిష్కరించడమే సరి అయిన పని. ఇందుకోసం రచయిత అనేక పాత్రల ద్వారా మానవ సంబంధాల లోని వివిధ కోణాలను సృజించి అక్రమ సంబంధాల పర్యవసానాలను చక్కగా వివరించారు. నిజాలు తెలుసుకోకముందే అపోహలతో బాధపడిన లక్ష్య, మదాలసలే గాక రమణి, గురు, రాజేష్,హొయసల పాత్రలలో కూడా మార్పు తీసుకొచ్చినట్లు చూపితే ఇంకా బాగుండేది.శేషాచలం పాత్ర చెప్పినట్లు ప్రభుత్వం ప్రజలలో నైతిక విలువలు పెరిగేటట్లుగా చర్యలు తీసుకోవడం, పెనుభూతంగా మారుతున్న ఎయిడ్స్ వ్యాధి గురించి జనాన్ని జాగృతం చేయడం వంటి కార్యక్రమాలు చేపట్టి సమస్య భయంకర రూపం సంతరించుకొనకముందే మేలుకొనవలసిన అవసరాని ఈ నవల నొక్కి చెపుతోంది.

రెండవ బహుమతి పొందిన సమీక్ష - ముద్దంశెట్టి అండమ్మ, చిలకలూరిపేట
ప్రయోగాత్మకం
ఎవరు? నవల లంకెఈమధ్యకాలంలో వచ్చిన నవలలన్నింటిలోనూ 'ఎవరు?' ప్రత్యేకమయినది, ప్రయోగాత్మకమయినది. ఇటువంటి సబ్జెక్ట్ నిజంగా సంచలనాత్మకమయినదే! సాధారణంగా ఎవరూ ఇలాంటి సాహసానికి ఒడిగట్టరు. కానీ రచయిత శరత్ ఎన్నుకున్న కమర్షియల్ టెక్నిక్ నవల ఆద్యంతమూ చదివిస్తుంది. నవలలో 'రక్త విశ్లేషణ'లు గమ్మత్తుగా వున్నాయి. చాలామంది చదువరులు కూడా ఒకింత ఆలోచనకు గురికాక తప్పదేమో! ఎందుకంటే బ్లడ్ గ్రూపులను గురించి వివరణాత్మకమైన వ్యాసం కూడా నవలతోపాటు ఇవ్వదం సంచలనమేకాదు, సాహసం కూడా. అయితే నవలలో వచ్చిన చాలా పాత్రలు కథ కనుగనంగా ఇమిడిపోయాయేకానీ గొప్పగా గుర్తుండిపోయే విధంగా పాత్ర చిత్రణ జరగకపోవడం రవ్వంత లోపం. సాధ్యాసాధ్యాలు పక్కకు పెడితే నిజజీవితం లోని మనుషులు, వారి మనస్తత్వాలు ఎంత విచిత్రంగా మారిపోతున్నాయో చిత్రిస్తూ కొన్ని పాత్రలను మలిచిన తీరుకు శరత్ అభినందనీయులు.సాక్షాత్తూ ముఖ్యమంత్రులు, మంత్రివర్గ సహచరులు, ప్రముఖులు, గృహిణులు, మధ్యతరగతి వారు, అభ్యుదయ మహిళల మీద విసిరిన సున్నితమయిన సెటైర్లు ఈమధ్య కాలంలో ఏ నవలలోనూ ఇంతగా కనిపించలేదు. ప్రజలూ, ప్రభుత్వాలూ ఎప్పుడూ అనవసర విషయాలకే ప్రాధాన్యతనిస్తారన్నది నగ్నసత్యం. రచయిత సత్యశ్రీ పాత్ర కూడా అంతగా ప్రాధాన్యత సంతరించుకోలేదు. ఇక ప్రస్తుత సమాజం లోని 'అక్రమ సంబంధాల భాగోతం' పై ఎక్కుపెట్టిన ఈ 'ఎవరు' బాణం చాలా తక్కువ పేజీలలో రావడం బాగా లేదు. నవల ముగింపు కూడా వేగంగా, అనుకోకుండా, అర్ధాంతరంగా ముగించినట్లనిపించింది. ఆఖరుగా 'ఎయిడ్స్' వైపు పాఠకుల దృష్టి మళ్ళించి ' తస్మాత్ జాగ్రత్త' అన్న రచయిత అభినందనీయుడు.నాకు నచ్చిన సమీక్ష ఇది.
(సమీక్ష అంటే ఇలా వుండాలి. రచయిత గొప్పదనాన్ని, లోపాలని ఎత్తిచూపగలగాలి. ఇక్కడ వెలిబుచ్చిన ప్రశంసతోనూ, విమర్శతోనూ పూర్తిగా ఏకీభవిస్తున్నాను. - శరత్)

మూడవ బహుమతి పొందిన సమీక్ష - లక్ష్మి, మిర్యాలగూడ
ఆరోగ్యకరమయిన ఇతివృత్తం ఉండాలి
ఎయిడ్స్(నవల) కు సరైన గుర్తింపు రాలేదన్న అక్కసుతో 'ఎవరు?' అనే సంచలనన్ని సృష్టించి, ఆ విధంగా ఎయిడ్స్ నిర్మూలనకు పరోక్షంగా కృషిచేసారు నవలలోని రచయిత సత్యశ్రీ. బ్లడ్ గ్రూప్ కాంబినేషను కారణంగానైనా అక్రమ సంబంధాలు మానుకుని రుజువర్తనను అలవరచుకుంటారని రచయిత ఆకాంక్ష. కానీ ఇది సరి అయిన మార్గం కాదు. సమాజానికి మార్గ నిర్దేశనం చేయాల్సిన వారు మానసిక పరివర్తన తీసుకువచ్చే ప్రయత్నం చేయాలే కానీ ఘాటైన డోసిచ్చి వికటించే పరిస్థితి తీసుకురాకూడదు. ఇలాంటి అపరిపక్వ పరిశోధనల వల్ల ఎప్పుడో జరగబోయే నష్టం సంగతేమో గానీ ఇప్పుడు మాత్రం ఆసక్తి పెరుగుతుంది. అనుమానాల బీజాలు మొలకెత్తి తల్లితండ్రుల బ్లడ్ గ్రూపులను వెతుక్కుంటూ, అనుకోని నిజాలు బయటపడటంతో లక్ష్య, మదాలస లాంటి ఎదిగీ ఎదగని మనస్సులు ఎంత తల్లడిల్లిపోతాయో గమనించాలి. ఏ చిన్న తేడాలు వచ్చినా అలాంటివారు అభద్రతకు లోనవుతారు.ఏ విషయం లోనయినా వాస్తవిక దృక్పథంతో అడుగు ముందుకేసినప్పుడే సమాజంలో్ నీతి, నిజాయితీ కల్గిన నాణ్యమయిన బీజాలు మొలకెత్తుతాయి. ముఖ్యమంత్రి అంతటి పెద్ద మనిషే తన సంతానం బ్లడ్ గ్రూపుల గురించి ఎందుకు ఆరా తీసినట్లు? అనుమాన బీజం మొలకెత్తబట్టే కదా్. భార్యాభర్తల మధ్య నమ్మకం వుండాలి. ఎయిడ్స్ వ్యాధి ప్రబలటానికి చదువు సంస్కారం ఉన్న పెద్ద కుటుంబాలు కూడా దోహదపడుతున్నాయనటంలో సందేహించాల్సిన పని లేదు. సిద్దాంత పరంగా రుజువుకాని అసంపూర్తి పరిశోధనలు ప్రజల్లో ప్రవేశపెట్టడం తగదు. ప్రేమానుబంధంతో అల్లుకుపోవాల్సిన హృదయాలు, రెండు కుటుంబాల మధ్య అవగాహనతో పెనవేసుకుపోవాల్సిన పెళ్ళి సంబంధాలు బ్లడ్ గ్రూపుల పేరుతో నిర్ణయించుకోవాలనుకోవడం, ఇంతకన్న దుర్భర జీవితం ఏముంటుంది? సంచలనం సృష్టించి సమాజంలో చలనం తీసుకురావడానికి ఆరోగ్యకరమయిన ఇతివృత్తం ఎంచుకుంటే బాగుంటుందని నా అభిప్రాయం.

నాలుగవ బహుమతి పొందిన సమీక్ష - వి. లలితాంబ, పర్లాకిమిడి
సెన్సేషనల్ నవల
మనిషి మనస్సు సహజంగా కుతూహలజనకం. ఏది 'గుప్త'మో దాన్నేతెలుసుకోవాలనుకుంటుంది. రక్తపు రకాల వల్ల మనుషుల మనస్సులను మధించడం, ఆ మధనం తమ సంతానం సక్రమమా, అక్రమమా అన్న అతర్మధనంగా మారటం, భర్తలకు భార్యల మీద, భార్యలకు భర్తల మీద, అనుమానాలు వగైరా ఆంశాలతో కూడిన కథావస్తువుతో ఊపిరి సలపకుండా చదివించగల సెంసేషనల్ నవల రాసిన రచయిత శరత్ అభినందనీయులు. ఇంచుమించుగా ఎనిమిది జతలతో, ప్రతి జతకీ ఏదో ఒక అసంబద్ధమయిన రక్త రకమున్న సంతానాన్ని ఇరికించి 'ఎవరు' నవలను సాగించారు. మన దేశం లో శాస్త్ర విషయాలు చాలామందికి తెలియవు. తెలిసిన వాళ్ళు పెద్దగా పట్టించుకోరు. మేనరికాలతో మందబుద్ధి సంతానం పుట్టుకొస్తున్నా, ఆర్. హెచ్. సరిపోక, తల్లే బిడ్డకి పాలివ్వడానికి అనర్హురాలయినా, ఈ వివాహాలు తగ్గటం లేదు. రాశి, ఆంశ, లగ్నం, నక్షత్రం, శాఖ, గోత్రం, చూస్తారే కానీ బ్లడ్ గ్రూప్, ఆర్. హెచ్. అంశం సరిచేసి చూసుకోరు. ఇవి సరిచేసుకోవడం, వివాహం ఏ తంతుతో జరిగినా రిజిస్టర్ చేసుకోవడం, ముందు ముందు అవిర్భనించనున్నాయి. శేషాచలం ప్రతి ఒక్కరికి వాత పెడుతూ, అసలు వస్తువుల నుంచి ఎయిడ్స్ మీదికి మళ్ళించి, తను మట్టుకు ఎవరికీ పట్టుబడకుండా చాకచక్యంగా తప్పుకోవడంతో ముగింపు చాలా బాగుంది.

ఐదవ బహుమతి పొందిన సమీక్ష - నరసింహప్రసాద్, పి వి ఎల్., కరీంనగర్
సమాజానిదే బాధ్యత
రచయితల నుండి సమాజం ఆశించేది వాస్తవాలనా లేక సామాజిక బాధ్యతనా? నగ్న సత్యాలనా లేక నాగరికులు మెచ్చే రచనలనా? అనాదిగా ఎడతెగకుండా నడుస్తున్న ఈ చర్చకు శరత్ గారి 'ఎవరు' నవల మరో సారి తెర తీసింది. ఈ నవల విభిన్న కథల సమాహారం. నవల ఆద్యంతం ఎవరు నవలపై ఆంధ్ర రాష్ట్రం లో కలుగుతున్న సంచలనం దానికి రచయిత ప్రతిస్పందన మాత్రమే ఏకసూత్రం. మిగతా భాగమంతా వేరు వేరు కుటుంబాలల్లో ఈ నవల కలిగించిన సంక్షోభం, సంభ్రమాల ప్రహసనమే. ప్రతి సంఘం కొన్ని విలువల పునాదిగా మనుగడ సాగిస్తుంటుంది. అలాంటి విలువల్ని ఒక రచయితో, ఒక ఉద్యమకారుడో వచ్చి కూలదోసి తమదైన శైలిలో నూతన సమాజాన్ని అవిష్కరిస్తారు. ఆ ప్రయత్నాలకు ఎల్లప్పుడూ అనుకూల, ప్రతికూల స్పందనలు ఎదురవుతుంటాయి. ఏది మంచి, ఏది చెడు అనే ప్రశ్నకు సమాధానాన్ని అన్వేషించాల్సిన బాధ్యత సమాజానిదే కానీ సాహితీ విమర్శకులది కాదు. విజ్ఞాన శాస్త్ర వాస్తవాలను ఆధారం చేసుకొని రూపుదిద్దిన 'ఎవరు' నవల మరలా అలాంటి ప్రశ్ననే లేవనెత్తి వాదోపవాదాలకి ఆరంభం పలికింది.

నాకు నచ్చని జూనియర్

కొన్నేళ్ళ క్రితం సంగతి. అప్పుడు కెనడాలో వుంటుండేవారం. మా స్నేహితులు (కెనడాలో - టొరొంటోలో) ఒక షూటింగుకి వెళ్ళి వచ్చి ఆ కబుర్లు చెప్పారు. ఆ చిత్ర దర్శకుడొ, నిర్మాతొ లేక మరెవరో కాస్త తెలిసినవారు అవడం చేత ఆ తెలుగు సినిమా షూటింగ్ దగ్గరినుండి చూడగలిగారు. అది జూనియర్ ఎన్ టి ఆర్ సినిమా. పేరు గుర్తుకులేదు. అప్పట్లో అతను పెద్ద ఫేమస్ కాదు.

షూటింగ్ చూస్తున్న మా స్నేహితులను జూనియర్ చూసి "ఎందుకొస్తార్రా వీళ్ళంతా" అని విర్రవీగుతూ తన ప్రక్కన వున్నవారితో అన్నాడట! అప్పటినుండి అతనంటే సదభిప్రాయం పోయింది. నటన కొన్ని సినిమాల్లొ బావున్నా అతని వ్యవహార శైలి ఎప్పుడూ నచ్చదు.

ఇప్పుడేమో ఈనాడు పత్రిక అతనిని కాబోయే ముఖ్యమంత్రి లెవల్లో ఆకేశానికి ఎత్తేస్తూవుంటే మింగుడు పడకుండా వుంది. మిగతావారందరి కంటే కూడా అతనినే ఫోకస్ చేయడం వెనుక ఈనాడు వ్యూహం ఏమిటో? చంద్రబాబు నాయుడిమీద ఆశలు పోయినట్లున్నాయి ఈనాడుకి - జూనియర్నే బాగా ప్రోజెక్ట్ చేస్తోంది!

ఎనీ వే - ఇందుకయినా కూడా టి డి పి ఓడాలని నేను కోరుకుంటున్నాను. నాకు అక్కడ వోటు లేదు కానీ వుంటే మాత్రం చిరంజీవికే నా వోటు. వున్న ముఖ్యమయిన మూడు పార్టీలలో అదే బెటర్. చిరంజీవికి ఒకసారి అవకాశం ఇచ్చి చూద్దాం.

అన్నట్లు గ్రేట్ ఆంధ్రాలో లోకేశ్ నాయుడి మీద ఒక చక్కటి వ్యాసం వచ్చింది. చదవండి:

http://telugu.greatandhra.com/cinema/8-03-2009/nuv_13.php

కాస్కేడింగ్ ఎఫెక్ట్స్

లంచ్ బాక్సు లోకి చపాతీలు కానీ, అన్నం కానీ పెట్టలేదు అని నిన్న ఉదయం చెప్పింది మా ఆవిడ. చపాతీలు బూజు పట్టాయిట - అన్నం లేదుట. హుం. ఈ రోజు వృధా అనుకున్నాను నిన్న.

- పదకొండున్నరకి జిమ్ము చేయాలంటే పదింటికి అల్పాహారం తినాలి - రోజూ చపాతీ తినేవాడిని. కుదరలేదు. అల్పాహారం క్యాన్సిల్.

- రోజూ పదకొండున్నరకి జిమ్ముకెళ్ళే వాడినల్లా నిన్న ఆ సమయానికి బాగా ఆకలయి మా ఆఫీసు క్యాఫిటేరియాకి వెళ్ళాను. కేవలం 6$ లకే ఎన్నో రకాల అహార పదార్ధాలు ఎన్నో తినవచ్చు. ఎంచక్కా ఫుల్లుగా లాగించా. భుక్తాయాసం - జిం క్యాన్సిల్.

- రోజూ సాయంత్రం ఆఫీసునుండి ఇంటికి వెళ్ళే ముందు మరో చపాతీ స్నాక్ గా తినేవాడిని. అది కుదరలేదు కదా. ఇంటికి నకనకలాడుకుంటూ వెళ్ళి ఫుల్లుగా ఫుడ్డు లాగించాను. భుక్తాయాసం. అలసట. ప్రజాసేవ (నా వెబ్ సైట్ల నిర్వహణ) క్యాన్సిల్!

- ఈ రోజు డైటింగ్ సరిగ్గా చేయలేదనే విచారమోనేమో తలనొప్పి. ఇంకేముంది - తరువాత నిద్ర. ఎంచక్కా ముసుగుదన్ని పడుకున్నాను. మా పాప డ్యాన్స్ క్లాస్ క్యాన్సిల్.

పునాది సరిగ్గాలేకపోతే ఇల్లు ఎలా బావుంటుంది? ఇదీ అంతే. ప్రతి రోజుకీ కూడా పునాది గట్టిగా వుండాలి అనిపించింది. గత మూడు రోజులుగా జిమ్ములో కరిగించిన క్యాలరీల కన్నా ఎక్కువే తిన్నా మా ఆఫీసు క్యాఫిటేరియాలో అగుడుబడినట్లు ఒక్క సారికే - 6$ కి న్యాయం చేయాలని! అందుకని నా జీవితంలో ఒక రోజే క్యాన్సిల్ అయ్యింది.

నచ్చావు బావా!

అందరిలాగే నాకూ కొన్ని ప్రేమ కథలు వున్నాయి. డిగ్రీ వెలగబేడుతున్న రోజుల్లో మా పక్కింటి అమ్మాయి నా డైరీ తీసుకొని అందులో ఇలా వ్రాసింది: "బావా నువ్వు నాకు నచ్చావు, నా కలల రాకుమారుడివి నీవే. ఐ లవ్ యూ". బావుంది. సహజంగానే నేను సంతోషించాను. ఆ అమ్మాయి చదివేది 9వ తరగతి. బంధువులేమీ కారుగానీ వరుస అయితే వుంది.

ఆ తరువాత ఆ అమ్మాయిని అడిగాను. "నాలో ఏం చూసి ప్రేమించావు?"
"నీ మంచి తనాన్ని చూసి"
"ఛ! నేను అంత మంచోడిని ఏమీ కాదు"
"లేదు. నువ్వు మంచాడివే"
"నిజంగా! హు! సరే. ఓ పనిచేయి. ఒక ఆరు నెలలు నా మంచితనం ఎంత మంచిదో గమనించు. ఆ తరువాత కూడా నేను నచ్చితే అప్పుడు ఆలోచిద్దాం"

ఆ తరువాత రెండు నెలలకి వారి కుటుంబం ఖమ్మం మారింది. మరో ఆరు సంవత్సరాలదాకా ఆ అమ్మాయి కనపడలేదు నాకు. అప్పటికి మరో అమ్మాయి ప్రేమలో పీకల్దాకా నిండివున్నాను.

ఇదివరకు - ఇప్పుడు - ఇకముందు

ఇదివరకు:కాస్త ఆహార నియంత్రణ చేయాలనే ఉద్దేశ్యంతో మధ్యాహ్న భోజనం తరువాత పెద్దగా ఏమీ తినకుండా ఇంటికి నకనకలాడుకుంటూ వచ్చి తలుపు తెరుస్తూనే 'అన్నమో రామచంద్రా' అని అరిచేవాడిని. త్వరత్వరగా ఫుల్లుగా లాగించిన తరువాత భుక్తాయాసంతో విశ్రాంతి తీసుకునేవాడిని. మితంగానే తినాలని వుంటుంది కానీ బాగా ఆకలి మీద వుంది సాధ్యం అయేది కాదు. మనకు తింటే ఆయాసం తినకపోతే నీరసం కదా - ఆయాసంతో వేరే పనులేమీ చేయాలనిపించేది కాదు - మన్ను తిన్నపాములా మత్తుగా, నీరసంగా అనిపించేది. కొన్నిసార్లు అలా పెందలకడనే పడుకునేవాడిని.

ఇప్పుడు:డైటింగ్ అంటే ఆకలితో నకనకలాడుతుండటం కాదు అని హెల్త్ మీటప్ లకి వెళ్ళి, జాలం లో చూసి నేర్చుకున్నాను. ప్రతి రెండు మూడు గంటలకు కడుపులో మితంగా కొంత పడేస్తూ వుంటే మెటబాలిజం బావుంటుందని, శక్తివంతంగా, ఉత్సాహంగా వుంటామని అర్ధమయ్యింది. అందుకే సాయంత్రం ఆఫీసునుండి ఇంటికివెళ్ళే ముందు ఒక చిన్న రవుండ్ (మందు కాదు - అల్పాహారం) వేస్తున్నాను. ఇదివరకటిలా ఇంటికి ఆకలితో వెళ్లడం లేదు. వస్త్తూనే అన్నమో రాంచంద్రా అనే బదులుగా 'వీలయితే కప్పు కాఫీ ఇంకా వీలయితే నాలుగు కబుర్లు' అని మా ఆవిడని అడుగుతున్నాను. కొద్దిసేపు అయాక మితంగా పెరుగు అన్నం తిని వుండగలుగుతున్నాను. మన్ను తిన్న పాములా కాక ఉత్సాహంగా వుంటున్నాను. రాత్రి 9 గంటల వరకు కుటుంబంతో గడిపి ఆ తరువాత ఓ గంట ప్రజా సేవ (?!) చేసి పదిన్నరకి పడుకోవడం నా దిన చర్యలో కొంత భాగం. నేను చేసే ప్రజా సేవ ఏంటంటే నా వెబ్ సైట్లు కొన్ని వున్నాయి కదా వాటిని నిర్వహించడం!

ఇకముందు:హెల్త్ మీటప్ లలో నేను తెలుసుకున్న ఇంకో విషయం ఏమిటంటే - ఉదయం అల్పాహారం ప్రాధాన్యత. బొజ్జ తగ్గించడం కోసం -ఆహారం తగ్గించడం కోసం ఉదయం ఓ కప్పు పాలు తాగి - ఆఫీసుకు వచ్చాక మరో కప్పు టీ తాగి మధ్యాహ్నం వరకు అలాగే వుంటూ వస్తున్నాను. కానీ అది పొరపాటు విధానమట. ఉదయమే మెటబాలిజానికి పని కల్పించాలి - బ్రేకఫాస్ట్ తినాలిట. ఉదయం వేళలో మెటబాలిజం బాగా అవుతుందట. ఇలా ఉదయమే కొంత పొట్టలో పడేయడం వల్ల మిగతా రోజంగా మరీ ఎక్కువ ఆకలి కాదట. ప్రస్తుతం ఆఫీసుకి వచ్చాక ఏ పది గంటల తరువాతనో అల్పాహారం తీసుకుంటున్నాను కానీ ఆ మార్పు సరిపోదు. ఉదయమే పాలతో పాటు అల్పాహారం తీసుకోవాల్సివుంది. ఆ మార్పు త్వరలోనే చేస్తాను.

నా జిం కబుర్లు

ఇప్పుడే జిం నుండి వచ్చాను. బయట సన్నగా వర్షం పడుతోంది. కొద్దిగా చలిగా కూడా వుంది.

జిం లో చేరిన కొత్తలో ఒక ఉచిత సలహా సెషన్ వుంటుందని చెప్పారు. ఆ సమయం రానే వచ్చింది ఒక రోజు. ఆ సలహా సెషన్ ఇచ్చే ఆమె పేరు సింథియా. పేరూ బావుంది - అమ్మాయీ బావుంది. కుశల ప్రశ్నలు అయ్యాక నా పల్స్ చూస్తానంది. చేయి పట్టుకొని చూస్తో వుంది. అందమయిన అమ్మాయి చేయిపట్టుకొని నాడి చూడటం న్యాయమేనా? ఆటోమేటిక్ గా నాడి పెరగదూ. ఇన్నాళ్ళ నుండి చేసిన వెధవపనుల వల్ల సాధించిన తపోశక్తితో ఆ సమయానికి పల్స్ పెరగకుండా చూసుకోగలిగాను కాబట్టి సరిపోయింది.

"ఎన్నాళ్ళనుండి జిం కి వస్తున్నావు?" అని అడిగింది
"మూడు వారాలు"
"క్రమం తప్పకుండా వస్తున్నావా?"
"ఆహా"
"భేష్. ఏం చేస్తుంటావు"
"స్టీం రూములో కూర్చుంటాను"
"అది సరే. ఇంకా ఏం చేస్తుంటావు?"
"ఏవీ చేయను - సమయం లేక"
కళ్ళు విశాలం చేసింది. ఆమె కళ్ళు అందంగా అనిపించాయి. "ఏం ఉద్యోగం చేస్తుంటావు?"
"సాఫ్ట్ వేర్"
"కూర్చొని చేసే వుద్యోగం కదా"
"అవును"
"సరే. ఇంటికెళ్ళి ఏం చేస్తుంటావు?"
"కూర్చుంటాను - సిస్టం ముందట"
"అంటే రోజూ మొత్తం కూర్చోవడం తప్ప ఏవీ చేయవన్నమాట!" కళ్ళు మరింత అందంగా విశాలం చేసి అడిగింది.
"అవును - కాదు. పనులు అన్నీ కూర్చొని చేస్తుంటాను"
"అలా కుదరదు. ఇహనుండి జిమ్ములో కూర్చోకు - ఏదయినా ఏక్టివిటీ చేయి. అంతగా ఆవిరి గదిలొ కూర్చొవాలనిపిస్తే మరోసారి జిం కి వచ్చి కూర్చో. ప్రతి రోజూ ఏ ఏక్టివిటీ లేకుండా వుంటూ జిమ్ములో కూడా ఏక్టివిటీ లేకపోతే నీ ఆరోగ్యం బావుండదు. అర్ధమయ్యింది కదా"
బుద్ధిగా బుర్ర ఊపాను.

(ఆర్ధిక) రీసెషన్ కీ, డిప్రెషన్ కీ తేడా ఇదీ

పక్కనోడి ఉద్యోగం ఊడిపోతే రీసెషన్ - మన ఉద్యోగమే ఊడితే డిప్రెషన్!

ప్రస్తుతం నేనయితే రీసెషన్ లో వున్నాను. ప్రస్తుతానికయితే ఉద్యోగం ఊడేటట్లుగా ఏమీ అనిపించడం లేదు కానీ ఎప్పుడు ఏమవుతుందో ఎవరు చెప్పగలరు. మా కంపెనీలో నాకు తెలిసిన టెక్నాలజీ మరెవరికీ తెలియకపోవడం వల్ల ఉద్యోగ భద్రత వుందనుకుంటున్నాను - కానీ ఇక్కడ ఉద్యోగ భద్రత అనేది మేడి పండు లాంటిదని బాగా తెలుసు....

మిగతాది ఇక్కడ చదవండి:
http://sarath.ning.com/profiles/blogs/2972045:BlogPost:81

తూర్పుకు వెళ్ళే రైలు

బాలచందర్ అనుకుంటా ఈ టైటిల్ తో సినిమా తీసేడు - ఆ సినిమా చూడటం నాకు కుదరలేదు కానీ రైలు చూసినప్పుడల్లా తరచుగా ఆ పేరు గుర్తుకువస్తుంది. చక్కటి భావం ఉన్న పేరు కదా అది.

మా ఇంటి దగ్గరి స్టేషన్ నుండి షికాగో డవుంటవున్ రైలులో ముప్పావు గంట ప్రయాణం. దినపత్రిక చదువుతూ రైలు కోసం ప్రాతహ్ కాలాన్నే వేచి వుండటం చక్కటి అనుభూతినిస్తుంది. మరీ ఎక్కువ చలిలేకుండా మంచు ఝల్లు కురుస్తున్నప్పుడు అలా ఎదురుచూడటం ఇంకా బావుంటుంది. పేపర్ తిరగేస్తూ నాతోటి ప్రయణీకులను ముఖ్యంగా దేశీ వారిని గమనిస్తుంటాను. అందులో ఇద్దరయినా చక్కటి యువతులు వుండి ఆ రోజు ధన్యమయిందా నాకు అన్నట్లుగా మనస్సును రాగరంజితం చేసేస్తూంటారు.

మెట్రా రైలు బోగీలు పాతకాలం బోగీలేకానీ అంబాసడార్ కారులోలా సౌకర్యవంతంగా అనిపిస్తుంది. ఓ పదినిముషాలు రైలు లోపల కూడా పేపర్ తిరగేసి ఎంచక్కా నిద్రలోకి జారతాను. కనీసం ఓ ఇరవై నిముషాలయినా అలా జోగిన తరువాత మెలకువవస్తుంది. కదులుతున్న రైలు నుండి వెళ్ళిపోతున్న పరిసరాలనూ, పచ్చదనాన్నీ, ప్రకృతినీ తాపీగా చూస్తుండటం బావుంటుంది.

రైలులో గడిపే ఈ సమయం నాది - నా ఒక్కడిదేనూ. ఉద్యోగ సమయం కాదు, ఇంటి సమయం కాదు, పిల్లల కోసం సమయం కాదు. ఏ ఒత్తిళ్ళూ లేని ఒంటరి సమయం ఇది. మన మనస్సులోకి తీరిగ్గా తొంగి చూసుకునే సమయం, ఆత్మ విమర్శ చేసుకొనే సమయం, ఏ ఆదుర్దా లేని సమయం, తాపీగా మధుర స్మృతులు నెమరువేసుకొనే సమయం. వెళ్ళేటప్పుడు దాదాపుగా ఒక గంట, వచ్చేటప్పుడు దాదాపుగా ఒక గంట. మనకంటూ ప్రత్యేకంగా కొంత సమయం వుండటం మంచిదంటారు - ఇందుకే - చక్కటి ఆలోచనలు, నిర్ణయాలు వస్తాయప్పుడే.

అందుకే నాకు తూర్పుకి వెళ్ళే రైలు అంటే ఎంతో ఇష్టం. మీకూ ఇష్టమయితే నాతో పాటుగా ఎక్కెయ్యండి మరి! ఎంచక్కా కబుర్లు చెప్పుకుంటూ వెళ్ళిపోవచ్చు. నా ఏకాంతాన్ని నానుండి దూరం చేయడం మీకు ఇష్టం లేదా - అయితే దిగిపొండి. అలా అయినా సరే ఇలా అయినా సరే - మీకు ధన్యవాదములు.