మల్లన్న దేవుడు - 2

కట్ చేస్తే మళ్ళీ కొన్నేళ్ళ తరువాతనే మా అమ్మగారికి ఆ గుడికి వెళ్ళి ఆ దేవుడిని దర్శించుకోవడానికి వీలయ్యింది. ఆ సారి అవసరం పడింది కాబట్టి అమ్మ అక్కడికి వెళ్ళింది. కారణం నేను. ఆ మధ్య కాలంలో నేను చాలా డిప్రెషనులో వుండివుంటిని. ఎన్ని విధాలా ప్రయత్నించినా నేను అందులోనుండి బయటకి రాలేదు. అమ్మ తనకు తెలిసిన ప్రయత్నంగా, తన వంతు ప్రయత్నంగా వెళ్ళి ఆ దేవుని సహాయం ఆర్ధించింది. వారు ఏవో మంత్రించిన నిమ్మకాయలు ఇచ్చేసి "బాబుకేం ఫర్వాలేదు. భేషుగ్గా బాగవుతాడు" అని చెప్పారుట. ఇంటికి వచ్చి ఆ నిమ్మకాయలు నాతో తినిపించింది. ఆ మంత్రాలు, మహత్మ్యాల మీద నాకు నమ్మకం లేకపోయినా అమ్మ మనస్సును బాధపట్టడం ఇష్టం లేక నోరుమూసుకొని అవి తినేసాను.

కొన్ని నెలల తరువాత వివిధ పరిస్థితుల్లో మార్పు వచ్చి మొత్తమ్మీద  ఆ మాంద్యం నుండి నెమ్మదిగా బయటపడ్డాను. అయితే ఆ మంత్రించిన నిమ్మకాయలవల్లనే నేను బాగుపడివుంటానని మా అమ్మగారి విశ్వాసం. నిజం ఆ పెరుమాళ్ల కెరుక. నా డిప్రెషనుకి దారితీసిన పరిస్థితులూ, అందులో నుండి బయటపడటానికి దారితీసిన పరిస్థితులూ ఒక థ్రిల్లరుగా ఉరి అనే పేరిట వ్రాసాను. ఏ దృష్టికోణం నుండి చూస్తే ఆ కోణం వల్లనే నేను బాగుపడ్డాను అనుకోవచ్చన్నది అందులో చూపించాను.  ఓపిక వున్న వారు ఈ క్రింది సైటులో ఆ నవలను డవున్లోడ్ చేసుకొని చదవవచ్చును.  

http://sites.google.com/site/sarathkaalam/novels

ఆ తరువాత కొంతకాలానికి మా పెద్దక్కయ్య వాళ్ళ ఊరు వెళ్దామని ఏపూరు బస్సు ఎక్కితే ఒకరు పలకరించారు. ఆ మల్లన్న కొడుకు అట అతను. నన్ను బాగానే గుర్తించాడు. నాన్నగారు పరమపదించారనీ, అప్పటినుండీ ఆ గుడిని నేనే నిర్వహించుకువస్తున్నాననీ చెప్పుకువచ్చాడు.

ఈసారి ఎప్పుడయినా తీరిగ్గా ఇండియా వెళ్ళినప్పుడు ఆ గుడికి వెళ్ళి ఒక సారి బాల్యస్మృతులు అన్నీ గుర్తుకుతెచ్చుకోవాలి. ఇప్పుడు ఆ సంగతులు గుర్తుకు రావడానికి ఓ కారణం వుంది. ఏదో మా నమ్మకం కొద్దీ మీరు ప్రస్థుత క్రైసిస్ నుండి బయటపడటం కోసం పూజలు చేయిస్తాను అని నా శ్రేయోభిలాషి అయిన ఒక బ్లాగ్మిత్రులు అన్నారు. సరే అనాలా లేక వద్దు అనాలా? ఈమెయిల్ రిప్లయ్ లో ఓ స్మైలీ ఇచ్చాను.