పర్ర్‌ఫెక్ట్ బ్లాగర్లు

మన బ్లాగర్లలో దాదాపు అందరూ మిస్టర్ పర్‌ఫెక్టులే. ఎందుకంటే అందరికీ ఎదుటివాడిలోని, ఎదుటి వ్యవస్థలోని, ఎదుటి నాయకుడిలోని, ఎదుటి మేధావిలోని, ఎదుటి బ్లాగర్లోని లోపాలు మాత్రమే కనపడతాయి. తమలోని లోపాలు మాత్రం కనిపించవు, వినిపించవు, మాట్లాడవు. మూడు కోతుల వ్యవహారం అన్నమాట.

దేశం సర్వనాశనమయిపోతోందండీ, దానిని కాపాడాలి - మార్చాలి. కానీ మనం మాత్రం మారం.

రాజకీయనాయకులు వట్ఠి వెధవలండీ - మంచి వారు రావాలి. మనం మాత్రం మంచివారు అవ్వాల్సిన అవసరం లేదు.
ఫలానా రచయిత వెధవ్వండీ. మనం మాత్రం వెధవలం కాము, కాబోము.

కీ సీ ఆర్ లాంటి రాజకీయ నాయకులకి బుద్ధి చెప్పాలి. మనకు మాత్రం బుద్ధి అక్కరలేదు. ఎందుకంటే మనం మిస్టర్ పర్ఫెక్ట్లం కాబట్టి.

పేపర్లు చెత్తగా వ్రాస్తున్నాయి - వాటిల్లో మార్పు రావాలి. మార్పు మనకక్కరలేదు. మనం మిస్టర్ క్లీన్.

ఫలానా వాడు తప్పుగా మాట్లాడాడు. మంచి భాష మాట్లాడాలి. మనం అన్నిటా ఒప్పే. మనం అన్నిటా పరిశుద్ధులం కాబట్టి.

సమాజం భ్రష్టు పట్టిందండీ. మార్పు రావాలి. కొత్త సమాజం రావాలి. ఆ మార్పు మనలో అక్కరలేదు. మనం మార్పుకి అతీతం.

సినిమాల్లో ఎక్కడ చూసినా బూతేనండీ. మార్పు రావాలి. మార్పు మనకక్కర లేదు. మనం మారం.

అమ్రికా వోడు విధానాలు మార్చుకోవాలండీ. బరాకుకు బుద్ధి లేదండీ. ఎకానమీ విధానాల్లో మార్పు రావాలి. మనకు మాత్రం మార్పు అనవసరం. మనం మారలేదు. మార్పు రాదు. మారబోము.

అందరిలో మార్పు రావాలి. సమాజం మెరుగవ్వాలి. అందరూ అన్నాతమ్ముల్లా కలిసిమెలసి వుండాలి. మనం మాత్రం బండరాయిలా వుండాలి.

ప్రతీవారూ ఎదుటి దాంట్లో మార్పును ఆశించడం, మంచితనాన్ని ఆశించడం, మెరుగుదలని వాంఛించడమే కానీ తమ దగ్గరికి వచ్చేసరికి మార్పు చెందితే, మంచిగా మారితే, మెరుగయితే... అహం దెబ్బతింటుంది. ఠాఠ్ మనలో మాత్రం మార్పు కుదరదంతే.

ఫలానా వాడికి కులగజ్జి వుంది. వాడు మారాలి. మనం మాత్రం మారం. ఏం పీకు తావో పీక్కో.

ఒక్కరనేం వుంది లెండి. అందరి అహం అంతే, అందరం అంతే. బ్లాగులు వ్రాసే ప్రతీ వాడూ మేధావే. మేధావి మారితే ఎలా? ఆ అందరిలో నేనూ వున్నా. కొన్ని నేనూ మారను, మారలేను, మారబోను. అదంతే.