ప్రేమకూ ఆరాధనకూ తేడా ఏంటి?

అసలయితే ప్రేమ కూడా ఉత్కృష్టమయినదే అవాలి కానీ మన సినిమాలూ, ఏసిడ్ బుడ్డీలు పట్టుకొని చేసే ప్రేమలూ, ప్రతిఫలం ఆశించే ప్రేమల వల్ల జనాల్లో దాని విలువ తగ్గిపోయింది. అయితే ఆరాధన అన్న పదం అందరూ ఎక్కువగా ఎక్కడపడితే అక్కడ ఉపయోగించరు కాబట్టి దాని ఉదాత్తత అయినా మిగిలే వుంది. ప్రేమలో కూడా వాస్తవానికి ఆరాధన వుంటుంది, వుండాలి కానీ నిజమయిన ఆరాధన అంటే ఏంటో నా అభిప్రాయం చెబుతాను. అది సరి అయినదో కాదో మీరు చెప్పండి.

ఈ కాలంలో ప్రేమకు అర్ధం పరస్పరం ప్రేమించుకునే ప్రేమ అని ఎక్కువమంది భావిస్తున్నారు. అలా కాకుండా, ఎలాంటి ప్రతి ప్రేమనూ, ప్రతిఫలాన్నీ ఆశించని ప్రేమని ఆరాధన అంటాను నేను. అయితే ఆరాధన అంటే అక్కడే ఆగిపోదు. అలా అని గొంగచాటుగా, వన్ సైడ్ లవ్ అని కాదు. రెండు వైపులా ప్రేమ వుండొచ్చు కానీ అది ప్రధానం కాదు. ఎదుటి వ్యక్తిని బాగా ఇష్టపడుతూ, అభిమానిస్తూ, దేవత లాగా భావిస్తూ పోవడమే ఆరాధన నా దృష్టిలో. నేను ఇంత ప్రేమించాను కాబట్టి నువ్వు అంతా ప్రేమించాలి అనే కొలతలు, లెక్కలు వుండవు. ఆర్య సినిమాలో అదే కాన్సెప్ట్ అనుకుంటాను.   అలా ఎదుటివారినుండి ఏమీ ఆశించని ఆరాధనే నాకు ఎక్కువగా నచ్చుతుంది. ప్రేమలో పడ్డామా పంతాలు మొదలవుతాయి.

అయితే ఈ ఆరాధనలో కూడ తేడాలు, వైవిధ్యాలు, స్థాయిలు వుంటాయి. జస్ట్ ఇష్టపడటమే కాకుండా ఇష్టపడ్డ వ్యక్తి యొక్క ఇష్టాలకి తగ్గట్టుగా జీవించడం ఒకటి. అంటే మన జీవితాన్ని వారికి అంకితం చెయ్యడం. మనసా, వాచా, కర్మేణా మనం ఇష్టపడుతున్న వారికి అంకితం అవడం. మన ఇష్టాల కోసం కాకుండా ఆ వ్యక్తి యొక్క ఇష్టప్రకారం, ఆశల ప్రకారం, ఆశయాల ప్రకారం జీవించడం. ఇందులో ఎంతో ఆనందం వస్తుంది. మన కోసం మనం జీవించడంలో కొత్తదనం వుండదు - అది అందరూ చేసేదే. అదే మరొకరి కోసం వారి యొక్క కనుసన్నల్లో, వారి యొక్క మనస్సుతో జీవిస్తుంటే ఆ ఆనందం చెప్పనలవి కాదు. అయితే అంతగా మన మనస్సుని వారికి అంకితం చెయ్యాలంటే ఎదుటి వారి వ్యక్తిత్వం కూడా వున్నతమయినది అయితేనే కుదురుతుంది. అలా అయితేనే వారిని చాలా ఇష్టపడుతాం కాబట్టి అంతగా మనని మనం సమర్పించుకోగలం. 

అయితే ఇష్టపడ్డ వ్యక్తిని ఆరాధించడం పెద్ద గొప్పేం కాదు. అది అందరికీ ఇష్టమే. అంకితమవడం మాత్రం అందరికీ సాధ్యపడదు కానీ మనకిష్టమయిన వారికే మనం దాసోహం అంటాము కాబట్టి అదీ ఓకే. అయితే కొన్నిసార్లు ఇష్టమే పడని వ్యక్తిని కూడా ఆరాధించడానికి సిద్ధపడుతుంటాం. అది ఆరాధనలో ఉన్నతమయినది. దాన్నే సబ్మిసివ్నెస్ అంటారు. ఈ రకమయిన ఆరాధనలో మీరు ఎదుటివారి ప్రమేయంతోనో లేక మీకై మీరో వారికి దాసోహం అంటారు. ఎదుటివారిలో మీకు చాలా నచ్చకపోవచ్చు. వారి వ్యక్తిత్వం మీరు అసహ్యించుకోవచ్చు.  వారి భావాలూ, అభిప్రాయాలూ మీ వాటితో ఏమాత్రం పొంతన లేకపోవచ్చు. అయినా సరే మీకు ఆ బలమయిన వ్యక్తిత్వానికి సాగిలపడాలని అనిపించవచ్చు. 

అప్పుడు మీకై మీరు ఆ వ్యక్తికి ప్రణమిల్లి మీ వ్యక్తిత్వాన్ని, అహాన్ని సమర్పించేసుకుంటారు. వారి మనస్సును ఆవాహన చేసుకుంటారు. వారికోసం...వారికొసమే మీరు జీవిస్తారు. మీ హృదయాన్ని పక్కనపెట్టేసి వారి హృదయమే మీదిగా చేసుకుంటారు. అప్పుడు వారి ఇష్టాలే మీవి అవుతాయి. వారి కష్టాలే మీవి అవుతాయి. వారి ఆశలే మీ ఆశయాలవుతాయి. ఇంకా వైరుధ్యాలకి చోటెక్కడ? అంతగా సాగిలపడిపోలేని వారు వెనక్కి తగ్గుతారు. మామూలు ఆరాధనకో లేక, సాధారణ ప్రేమకో లేక సగటు ద్వేషాలకో పారిపోతారు. అలా కాకుండా మనస్సుని, హృదయాన్నీ అనుకున్నవారికి అప్పగించేసి నిశ్చింతగా సేదతీరుతున్నవారు  నిర్మలమయిన జీవనం గడుపుతూవుంటారు. ప్రియురాలి లేదా ప్రియుడి సేవలో, సన్నిధిలో తాద్మాత్మ్యం చెందుతూనేవుంటారు.