O Shit! - మరోసారి

గమనిక: ఈ టపా తెలంగాణా ఆంశానిది కాదు.

కెనడా ఫోర్ట్ ఎరీ (నయాగరా ఫాల్స్) లో వుంటూ యు ఎస్ బఫెలో సిటీలో పని చేస్తున్న రోజులవి. రెండు దేశాల మధ్య ప్రయాణమే అయినా మా ఇంటినుండి ఆఫీసుకి కారు ద్వారా 5 నిమిషాల దూరం. అలా నాలుగేళ్ళు పని చేస్తూ ప్రతి పని రోజూ బోర్డర్ దాటుతుండేవాడిని. బోర్డర్ మామలతో, ఆంటీలతో అనగా అఫీసర్స్ తో కొన్ని గుర్తుంచుకోదగ్గ స్మృతులు వున్నాయి. వాటినన్నింటినీ మరోసారి పంచుకుంటాను కానీ ఒక సంఘటన మాత్రం ఇప్పుడు చెబుతా. 

ఎప్పుడన్నా అక్కడెక్కడో ఏ లాడేనో తుమ్మితే ఇక్కడ అమ్రికాలో జలుబుచేస్తుంది కదా. అప్పుడు బోర్డర్ ఆఫీసర్సుకి పూనకం వస్తుంది. కుక్కలని పట్టుకొని కార్లలో చిచ్చుబుడ్లలాంటి మందుగుండు సామాగ్రి ఏమయినా వుందా అని వాసన చూస్తుంటారు. ఓ సారి కుక్క ఆఫీసర్ నా కార్లోకి ఎక్కింది. ఎంతకూ ఆ కుక్క దిగి వెళ్ళిపోదే! ఎదో వాసన తెగ చూస్తోంది. ఆ కుక్క గారిని వదిలిన ఆఫీసర్లేమో ఎంచక్కా ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ దీని విషయమే మరిచారు. నా మినీ వ్యానులో అది ఏం వాసన చూస్తూ తన్మయత్వం చెందుతుందో నాకు కనపడక నా గుండెల్లో రైల్లు పరిగెత్తాయి.  కొంపదీసి నేను ఇలా రోజూ బోర్డర్ దాటుతానని తెలిసిన ఏ తీవ్రవాదన్నా నా కార్లో ఏమన్నా పెట్టలేదు కదా?

కుక్క గారు ఎంతసేపటికీ బయటకి రాకుండా, మొరగకుండా అక్కడే వాసన చూస్తూ వుండటంతో బయట నిలబడి వున్న ఆఫీసర్సుకి చిరాకేసి బయటకి రమ్మని అదిలిస్తే గానీ ఆ కుక్క గారు కారు దిగి క్రిందికి వెళ్ళలేదు. బ్రతుకు జీవుడా అనుకుంటూ ఆఫీసుకి వచ్చి కార్ పార్క్ చేసి ఆ కుక్కగారు అంతగా ఏం వాసన చూసి వుంటుందా అని సీట్ల క్రింద పరిశీలించాను. చిన్న పాప వాడేసిన డయపర్ వుందక్కడ!