కేంపింగ్‌కెళ్ళొచ్చాం

శనివారం సాయంత్రం ఒక గృహప్రవేశం వుండటం వల్ల ఆదివారం ఉదయం బయల్దేరి మిషిగన్ లో వున్న సిల్వర్ లేక్ డ్యూన్స్ (ఇసుక తిన్నెలు)  కి వెళ్ళాం. మాతో పాటు ఇంకో మూడు కుటుంబాలు జత కలిసాయి.   మా దగ్గరి నుండి 4 గంటల ప్రయాణం. 2000 ఎకరాల ఇసుక తిన్నెలు అవి. అందులోకి రైడ్ తీసుకున్నాం. ఒక మోటారు బగ్గీలో 45 నిమిషాలు తిప్పి చూపించారు. చాలా బావుంది రైడ్. ఆ విశాలమయిన ఇసుక తిన్నెల్లో  ఎత్తుపల్లాల మీద వేగంగా ప్రయాణిస్తుంటే ఎంతో సరదాగా అనిపించింది. అటు తరువాత ఎంతో ఎత్తయిన, విశాలమయిన ఆ ఇసుక తిన్నెల మీద నడుస్తూ, దూకుతూ, దొర్లుతూ, జారుతూ సిల్వర్ సరస్సు వద్దకు చేరి ఆ బీచ్ వద్ద కాసేపు ఆడుకున్నాం. 

 ఇహ చీకటి పడుతుందనగా కేంపింగ్ సైటుకి వెళ్ళి టెంట్లు వేసాం. ఫైర్ పిట్ లో మంట రాజేసి చలి కాచుకుంటూ ముచ్చట్లు చెప్పుకున్నాం. ఆ తరువాత ఆ మంట మీద గ్రిల్ వేసి బార్బెక్యూ చేసాం. పలువులు పలు ఆహార పదార్ధాలు తెచ్చారు కాబట్టి నుష్టుగా భుజించాం. అర్ధరాత్రికి ముచ్చట్లు చాలించి పడుకొని ఉదయం ఆరు తరువాత లేచాం. కాస్త చలిగా వుండటంతో మళ్ళీ మంట రాజేసాం. మంట కాగుతూ ముచ్చట్లు చెప్పుకుంటూ అల్పాహారం ఘనంగా తీసుకున్నాం. పదింటికి మా క్యాంప్ సైటుకి ఆనుకునే వున్న బీచుకి వెళ్ళి రింగ్ బాల్, ఫ్రిస్బీ ఆడాం. వాలీబాల్ బీచ్ కి తీసుకెళ్ళడం మరిచాం. పిల్లలు ఇసుకలో ఆటలు ఆడారు. కేంపింగ్ సైటూ, బీచూ ఎంతో బావున్నాయి.

పదకొండున్నరకి కేంపుకి తిరిగివచ్చి స్నాక్స్ తినేసి మా గుడారాలు పీకేసాం. ఆ తరువాత అటునుండి బయల్దేరి మస్కెగాన్ పార్కుకి వెళ్ళాం కానీ అక్కడ వాతావరణం బావుండకపోవడంతో ఇంటికి బయల్దేరాం. ఇంటికి వచ్చేసరికి సాయంత్రం ఆరు గంటలు అయ్యింది. అలా జరిగింది మెమోరియల్ లాంగ్ వీకెండ్.

ఇలాంటి ఆహారం తింటున్నా...

ఇంకా నాకు డయాబెటిస్ రాలేదు కానీ రాకుండా చూసుకోవాలి కదా. అందుకే ఈ మధ్య (మళ్ళీ) అహారంలో కొన్ని మార్పులు చేసాను. కార్బోహైడ్రేట్స్ కాస్త తగ్గించాలనేది నా లక్ష్యం. పళ్ళూ, కూరగాయలూ బాగా తినాలి. భేష్ కానీ కూరగాయలు, ఆకులూ తినాలంటే రుచి దొరకవే. సలాడ్ డ్రెస్సింగులో కూడా ఫ్యాట్ బాగా వుంటుంది. అవి వేసుకున్నా నాకు అంత రుచిగా అనిపించదు. రోజూ తినలేము.

కొన్ని సార్లు సూపులు గట్రా కొనుక్కువచ్చి ప్రయత్నించాను. కొన్ని రోజులు గ్రీన్ స్మూతీస్ ప్రయత్నించాను. కొన్ని కారణాల అవి కుదరలేదు. ఇక అలాక్కాదని కట్ చేసిన కూరగాయలు దొరుకుతాయి కదా. వాటితో పాటుగా ఇంట్లో వున్న నచ్చిన కూరను కలిపి కొన్ని నీళ్ళు కలిపి ఉడికిస్తున్నా. అలా చక్కటి వెజిటబుల్ సూప్ తయారవుతోంది. అందులో కలిపేది నాకు నచ్చిన కూరనే కాబట్టి రుచికరంగా వుంటోంది.  అప్పుడప్పుడు నాకు ఇష్టమయిన పచ్చడి కూడా కలిపేసి తింటాను. అలా ఒకటి రెండు రవుండ్లు లాగించాకా కొద్దిగా వరి అన్నం తీసుకుంటాను. ఉదాహరణకు నిన్న మా ఇంట్లో కంది పప్పు కూర చేసింది మా ఆవిడ. అదీ, ఆవకాయా కూరగాయ ముక్కలకు కలిపి నీళ్ళు పోసి మరిగించాను. చక్కటి సూప్ తయారయ్యింది. దీనికి ముందు ఇంకో పని చేస్తుంటాను. కట్ చేసిన ఆకుకూరలను ఒక రవుండ్ లాగిస్తుంటాను. వాటిని కూడా కూరతోనో, చట్నీతోనో నంజుకుతింటాను. 

ఇవాళ శుక్రవారం కనుక ఇంట్లో నాన్ వెజ్ కూర వుండి వుంటుంది. అదియునూ కూరగాయలతో కలిపి (నాన్) వెజ్ సూపు చేసుకోవాలి. ఈ వ్రాసినదంతా రాత్రి భోజనం గురించి. పనిరోజుల్లో మధ్యాహ్నం చపాతీలు, పళ్ళూ తింటాను.   ఉదయం స్నాకుగా మొలకెత్తిన లేదా నానబెట్టిన శనగలు తింటాను. ఇహ వారాంతాలు ఆహార నియంత్రణ పెద్దగా చెయ్యను.  అలా అని అతిగా కూడా తినను.

పిల్లలూ - పల్లెలూ

పట్నాల్లో వుంటున్న వారు తమ పిల్లలని ఏడాదికి ఒకసారయినా పల్లెలకు తీసుకొనివెళ్ళి కొన్నాళ్ళయినా గడుపుతున్నారో నాకు తెలియదు కానీ... మా పిల్లలు ఇండియా వెళ్ళినప్పుడు కొంతకాలం అయినా గ్రామాల్లో వుండి వచ్చేలా ప్రోత్సహిస్తుంటాను. అయితే మా ఆవిడకి పల్లెలంటే పరాకు అవడంతో అలా పిల్లలతో సహా వెళ్ళి ఇలా ఒక్క రోజులో వచ్చేస్తుంది. మా అత్తగారి ఊరు పల్లెటూరే లెండి. అలా పిల్లలకి పెద్దగా గ్రామ వాతావరణంతో పరిచయం కలగడం లేదు. నేను ఇండియా వెళ్ళినప్పుడు పిల్లలు నాతో పాటే వుంటే కనుక గ్రామాల్లో వున్న మా బంధుమిత్రుల ఇంటికి వారినీ తీసుకువెళుతుంటాను. 

అయినా అప్పటి గ్రామాల్లా ఇప్పటి గ్రామాలు వుండటం లేదనుకోండి కానీ గుడ్డి కంటే మెల్ల నయం కదా.

చీప్ అండ్ బెస్ట్ ఆశ్రమాలు సూచించండి

APలో కానీ ఇండియాలో కానీ చక్కని ప్రశాంతమయిన వాతావరణంలో వుండే ఆశ్రమం ఎక్కడుంది? స్వామి సత్యానందాశ్రమం లాంటి బాగా డబ్బులు గుంజే అశ్రమాలు నాకు చెప్పకండి బాబో. ఇదంతా ఎందుకు అని అడక్కండి. అది నా ప్లాన్ C లెండి.  ఏదో నా లెవలుకి తగ్గట్టుగా చవక అయిన ఆశ్రమాలు మీకు తెలిస్తే చెప్పండి. 

అంబానీకి Z భద్రత - భేష్

ఇండియా వెలిగిపోతోంది. ఎర్ర బుగ్గల గురించి సుప్రీం లబలబలాడుతూవుంటే ప్రభుత్వం ఏకంగా ప్రైవేటు వ్యక్తులకూ పైలట్ కార్లు సమకూర్చుతోంది.