కామెంటల్-3

కొన్నేళ్ళ క్రితం హిట్స్ HITS అనే బూతు కథల యాహూ గ్రూపులు బాగా చూస్తుండేవాడిని. అప్పట్లో చాలామంది రచయితలు ఎంతో చక్కగా అందులో కథలూ, సీరియళ్ళూ రాసేవారు. నేనుకూడా బూతు కథలు కాకపోయినా సరసమయిన కథలు, సీరియళ్ళూ వ్రాసేవాడిని. అయితే ఎవరి రచనకూ పాఠకులు పెద్దగా స్పందించేవారు కాదు. అందువల్ల రచయితకి తమ రచన ఎలా వుందో తెలియక, ఫీడ్‌బ్యాక్ రాక బాగా నీరసంగా వుంటుండేది. ఒకనాడు బాగా వళ్ళు మండిన రచయిత ఒకరు గ్రూపులో అందరికీ ఒక మెసేజీ ఇచ్చాడు. ఇక్కడ కథలన్నీ చదివి ....మేనా లేక ఎవడన్నా ఈ కథలు ఎలా వున్నాయో అని చెప్పేది వుందా అని బూతులు తిట్టాడు. దానితో చాలామంది చదువరులకు నిద్రమత్తు వదిలి అప్పటినుండీ రచనలపైన వ్యాఖ్యానిస్తూ వచ్చేరు.

నా ఉద్దేశ్యం ప్రకారం ఏ రచయితకయినా విమర్శలు వచ్చినా ఫర్వాలేదు కానీ అసలు స్పందనే లేకుంటే చాలా నిరుత్సాహంగా వుంటుంది. ఊరికనే చదివి వెళ్ళిపోవడం కాకుండా కనీసం మీకు బాగా నచ్చిన టపాకో లేదా బాగా నచ్చని టపాకో స్పందిస్తూ వెళుతుంటే ఆయా రచయితలకి ఇంకా వ్రాయాలన్న ఉత్సాహం వుంటుంది.

మనం ఏదయినా ఫంక్షన్లు చేసినప్పుడు బహుమతులు వస్తుంటాయి కదా. ఎవరెవరు ఏమిచ్చారనేది ఇంటి ఆడవాళ్ళు భలేగా గుర్తు పెట్టుకుంటారు. మళ్ళీ ఎదుటి వారింట్లో ఏదయినా ఫంక్షన్ అయినప్పుడు మళ్ళీ అదే వెలకు సమానమయినదే చదివిస్తుంటారు. ఈ ఆడవారికి ఎన్నేళ్ళయినా ఎవరు ఏ ఫంక్షనుకి ఏం ప్రెజెంట్ తెచ్చి ఇచ్చారో భలేగా గుర్తుకువుంటుంది. మరి ఈ కాలంలో ఏమోగానీ నా చిన్నప్పుడు అయితే ఇంట్లో ఆడవారి మధ్య ఈ బహుమతుల ముచ్చట్లు చూసి భలే నవ్వొచ్చేది.

అలాగే కామెంట్ల విషయంలో కూడా ఎవరయినా (నాలాగా!) గుర్తుంచుకు వుంటారేమోనని ఖంగారుగా వుంటుంది. ఎందుకంటే ఇండియాలో వున్నప్పుడు ఎవరయినా ఫ్రెండ్స్ తో పాటుగా చాయ్ తాగినప్పుడో, టిఫిన్ తిన్నప్పుడో నేను బిల్లు కడతానంటే నేను బిల్లు కడతానని ఆవేశపడుతూ కట్టేస్తుంటాము కదా. నాకేమో అలా ఫైటింగ్ చేయడం రాక ఇతరులకి ఆ బిల్లు కట్టే బాధ్యత వదిలేస్తుంటాను. అలా మూడు నాలుగు సార్లు ఎవడయినా వరుసగా బిల్లు కట్టాడనుకోండి - వాడి మనస్సులో మనతో స్నేహం గురించి రిగర్ మార్టిస్ ప్రారంభమవుతుంది. అలాగే బ్లాగుల్లో కూడా ఛీ నేనే ఎప్పుడూ పనిలేని వాడిలాగా వాడి బ్లాగులో కామెంట్లు వెయ్యాలి కానీ వాడేమో నా బ్లాగు ముఖం కూడా చూడడా అని ఎక్కడ ఏ మిత్ర బ్లాగరయినా అలిగికూర్చుంటారేమో అని సందేహంతో పిసుక్కు ఛస్తుంటాను.

ఎవరెవరికి కామెంటు వేసి చాలారోజులయ్యింది అనేది దృష్టిలో వుంచుకుని వారెదయినా మంచి పోస్టు లేదా నాకు నచ్చిన పోస్టు వేసినప్పుడు నేను కూడా కామెంటేసి నా హృదయభారం దింపుకుంటా. ఉదాహరణకు నాన్న బ్లాగులో ఆ మధ్య కామెంటు వేసి చాలా రోజులయ్యింది. నాకు సూటబుల్ పోస్టులు అందులో రావడం లేదు. ఇటేమో భా రా రా అడపాదడపా నా బ్లాగులో వ్యాఖ్యానిస్తూనేవున్నారు. వారేమనుకుంటున్నారో అని నాకు అనిపిస్తూనేవుంది. మొత్తమ్మీద ఈమధ్య ఆ బ్లాగులో నాకు నచ్చిన పోస్టులు వచ్చాక నా సమస్య తీరింది. అయితే మరి అందరూ ఇలాగే కొంతయినా ఆలోచించి వ్యాఖ్యానిస్తారా లేదా అన్నది నాకు తెలియదు. అయితే టపా నచ్చకపోయినా సరే, స్పదించాల్సినంత అవసరం లేకపోయినా సరే మొహమాటానికి వ్యాఖ్యానించడం నాకు నచ్చదు. అందుకే నేను సాధారణంగా అలా చెయ్యను.

ఇహ ఇంకా కామెంటర్లను వర్గీకరణ చెయ్యాలంటే చాలా రకాలుగా చెయ్యవచ్చును. అదంతా ఎందుకులెండి ఇప్పుడు. నా భావం మీకు చేరింది కదా - చాలు. అయితే ఇలా నేను ఎప్పుడూ ఇలా కామెంట్ల లెక్కల్లో సీరియస్ అనుకోకండి. ఈ విషయాలన్నీ నిజమే అయినా సరదాగానే తీసుకోండి. మరీ తూకం వేసి వ్యాఖ్యానిస్తాననుకోకండి. అలాగే మీ కామెంట్లు లెక్క కడుతూ బాకీ కామెంట్లు వసూలు చేస్తాననుకోకండి. మొహమాటానికి నా బ్లాగులో కామెంట్లు వెయ్యకండి. నిజంగా మీకు స్పందించాలనిపిస్తే మాత్రం కాస్త ఓపిక చేసుకొని నిర్మొహమాటంగా వ్రాయండి. తిట్ల కామెంట్లయినా ఇష్టమే కానీ అసలే కామెంట్లు లేకపోతే ఉత్సాహంగా వుండదు. మీరు బహిరంగంగా మీ అభిప్రాయం చెప్పలేకపోతే అజ్ఞాతంగానయినా వ్యాఖ్య వెయ్యండి. నాకు అజ్ఞాతల మీద గౌరవం వుంది. వారు నాకు విలువైన సూచనలు, సలహాలూ ఇస్తూ వస్తున్నారు. 

ఇక నా బ్లాక్ లిస్టు సంగతేంటో చూద్దామా? ఇది టాప్ సీక్రెట్ సమాచారం. ష్! ఎవ్వరికీ లీక్ చెయ్యకండేం!

1. నవతరంగం (ఎందుకో మీకు తెలుసు)

2. గడుసరి బ్లాగు (వీరికి చాదస్తం ఎక్కువ)

3. బాకు బ్లాగు (ఇందులో కామెంటెస్తే వచ్చే జన్మలో దున్నపోతయి పుడతామని ఎవరో బెదిరించారు - ఎందుకయినా మంచిదనీ...)

4. కోతల బ్లాగు ( అన్నీ ఛాదస్తపు వ్రాతల కోతలే)

5. తూలిక బ్లాగు (పెద్దవారు. అంత పెద్దవారితో నాకెందుకులే అని)

6. పి ఎస్ మహాలక్ష్మి యాత్రా బ్లాగ్ (వారి మెంటాలిటీ నాకు నచ్చదు)

7. గొల్లపూడి (సెలబ్రిటీ)

8. AVS (సెలబ్రిటీ)

9. మా బావ బ్లాగులన్నీ (ప్రేమ ఎక్కువై)

10. తాడేపల్లి (మహా సనాతన బ్లాగు)

ఇంకా ఏం బ్లాగులని బ్లాక్ చేసానబ్బా? ప్రస్తుతానికి వేరే బ్లాగులేవి గుర్తుకు రావడం లేదు. ఈ లిస్టులో మార్పులు, చేర్పులూ, కొండొకచో మినహాయింపులూ సహజంగానే వుంటూవుంటాయి. పై లిస్టులోని బ్లాగుల్లో నా కామెంటు కనిపిస్తే అట్టేట్టా అనకండి.  బ్లాకు లిస్టులోలేని బ్లాగులన్నింటిలో నేను వ్యాఖ్యానిస్తాననీ, వ్యాఖ్యానించాననీ కాదుగానీ వాటి పట్ల నాకు ప్రత్యేక తిరస్కారం మాత్రం ప్రస్తుతానికి లేదు. అలా అని ఆ బ్లాగులు అన్నీ నాకు నచ్చే బ్లాగులూ అని కాదు. హమ్మయ్య. ఇక ఈ కామెంట్ల కామెంటరీ ముగించేద్దామా? మీ బ్లాక్ లిస్టు ఏదయినా వుంటే కూడా తెలపండి మరి. అలాగే ఎవరెవరు నా బ్లాగులని బ్లాక్ లిస్టులో పెట్టారో ఇక్కడే కామెంటు ద్వారా తెలియజేయండి ;)

కామెంటల్ - 2

మేధావులు: కొంతమంది మేధావులు వారి వారి ప్రపంచంలో వుంటారు. వారి రంగం కాని వేరే బ్లాగులని పెద్దగా పట్టించుకోరు. వారిని వారి మానాన వదిలేద్దాం. మరికొంతమని మేధావులకు మిగతా వారంతా అలగా జనంలా, బడుగు జనాల్లా అనిపిస్తారు. మేధావులు, మేధావులు మాత్రమే రాసుకొని తిరుగుతారు. అప్పుడు వారి మధ్యనే కామెంట్లు రాలు తాయి. నా లాంటి సన్నాసిని రాసుకుంతే మేధావులకి ఏమొస్తుంది - బూడిద తప్ప. అందుకే వారు మన మొఖం చూడరు - చూసినా కామెంట్లనే కనికరం చూపరు.

వాళ్ళతో కాస్తయినా పూసుకొని తిరిగితే మనకు మేధావితనం అబ్బుతుందేమోనని ఆయా బ్లాగుల్లో అతి తెలివిగా కామెంట్లు చేసే మేతావులు వుంటారు. లేదా తాము కూడా మేధావులము అనుకునే మేతావులు కూడా వారితో కామెంట్లు రాసుకోవాలని ప్రయత్నిస్తుంటారు. ఆ ముచ్చట మనక్కూడా వుంటుంది కదా. ఏ మేధావి అన్నా కరుణించక పోతారా అని కామెంట్లతో రాసుకొని చూస్తాను. ముచ్చటగా తమ బ్లాగుల్లో స్పందిస్తారు కానీ మన బ్లాగు జోలికి రారు. మనం ఖిన్నులమవుతాము. మేధావులు మన బ్లాగుకి రాకుంటెట్లా? మన బ్లాగు ఇమేజి పెరిగేదెట్లా? మన బ్లాగు పేపర్లలో పడేదెట్లా? మేధావులు మన బ్లాగు వంక చూడకపోతే మన బ్లాగు స్లీజీ బ్లాగు అయిపోద్ది మరీ. వారి వ్యాఖ్యల కోసం చకోరంలా ఎదురు చూసి చూసి అందని ద్రాక్ష పళ్ళు పుల్లన అనుకొని ఛీ వీడూ ఒక మేధావేనా, ఒట్ఠి మేతావి కానీ అని ఛీత్కరించుకుంటాను. అలా అనుకున్నాక ముచ్చటగా నా బ్లాకు లిస్టు తెరచి వారి పేరు అందులోకి ఎక్కిస్తాను. అప్పుడు గానీ మనకు ఆర్గాజం రాదు.

కవులు, కవయిత్రులూ: వీరు తమ కవితల టైటిల్లో కవితనో, తవికనో పెట్టి చావక పైగా మరీ ముచ్చటయిన టైటిలు పెడతారు కనుక అందులో ఏముందో అని గబుక్కున వెళ్ళి గిరుక్కున తిరిగివస్తుంటాను. అర్రెర్రే, అనవసరంగా ఓ హిట్టిచ్చా అనుకొని వర్రీ అయిపోతుంటాను. ఇహ ఆయా బ్లాగుల్లొ ఇంకా కామెంటేం వేస్తాం చెప్పండి- ఇహ వాళ్ళు మనకేం వేస్తారు చెప్పండి? మనకు కవితలు అంటే గిట్టవు కాబట్టి ఫలానా వారు కవీ అని తెలిస్తే ఆ బ్లాగు జోలికి పోను. మాలికలోనూ, హారంలోనూ టైటిలు తప్ప విషయం కనపడదు కాబట్టి ఈమధ్య అఫ్సర్ గారు వచనం వ్రాస్తున్నారని నిన్నటివరకూ నాకు అర్ధం కాలేదు!

సెలబ్రిటీలు: ఇహ సెలబ్రిటీ బ్లాగర్లకి మనం పందుల్లాగానో కుక్కల్లాగానో కనపడతామేమో అని నా సంశయం. చాలా ఏళ్ళ క్రితం నేను హైదరాబాద్ అలయన్స్ ఫ్రాన్సైజ్ సంస్థ దగ్గర ఫ్రెంచ్ నేర్చుకోవడానికి వెళితే ఫ్రెంచి బుక్కుల కోసమని గొల్లపూడి వచ్చారు. మా ఫ్రెండుకి హలో ఇచ్చారు కానీ నేను చెయ్యి చాపినా చూడనట్టే వెళ్ళారు. అప్పటినుండీ ఆయనంటే కచ్చ. అందుకే ఆయన్నెప్పుడో బ్లాక్లిస్టులో పెట్టేసా. హలో ఇవ్వకపోతే ఇద్దరికీ ఇవ్వకూడదు. మా ఫ్రెండుకి హలో ఇచ్చి నాకు ఇవ్వకపోతే నా మనోభావాలు ఏమయిపోవాలి? అహ ఏమయిపోవాలి అని అడుగుతున్నా. పుండు మీద కారం చల్లినట్లుగా మా ఫ్రెండ్ కొద్ది రోజులు తన చేతిని నా ముందే మురిపెంగా చూసుకుంటూ స్టైల్ కొట్టాడు!

అలా నన్ను అన్యాయం చేసిన గొల్లపూడి బ్లాగులో నేను కామెంటడమా? నెవ్వర్. చేసినోళ్ళకి ఆయనేమన్నా రిప్లయ్ ఇస్తున్నారా? ఇస్తే వాళ్ళ ఇమేజి ఏమయిపోవాలి? తీరికలేకనా? ఈ వయసులో ఏం చేస్తున్నారేంటీ తీరికలేకుండా వుండటానికి? అందుకే సెలబ్రిటీల బ్లాగుల్లో కామెంట్లు వేయడానికి నా అహం అడ్డు వస్తుంది. వారి బ్లాగులోనే వారు రిప్లయ్ ఇవ్వరు - ఇహ నా బ్లాగులోకి వచ్చి వారు కామెంట్లు ఇచ్చేదెన్నడూ. వారి బ్లాగుల్లో కమెంట్లు వేస్తే ఎనర్జీ వేస్టూ.

ఇహ AVS గారి సంగతి చూద్దాం. వారి బ్లాగు టెంప్లేట్ చూస్తేనే అర్ధమవుతుంది వారు డైరెక్ట్ చేసే సినిమాలు ఎంత గొప్పగా వుండవచ్చో! అలాంటి టెంప్లేటులల్లో పట్టుబట్టి కామెంట్లు వేసే వీరవిధేయులని మెచ్చుకోవాల్సిందే. ఆయన కూడా కామెంట్లకి రిప్లయ్ ఇవ్వరనుకుంటా. కోతిమూకతో బ్యుజీ అనుకుంటా. అది వీర ఫ్లాప్ కదా. ఇహ ఇంకేం డైరెట్రు ఛాన్సులు వస్తాయీ? తీరిగ్గానే వుంటారేమో - ఇహనయినా రిప్లయిలు ఇస్తారేమో చూడాలి. 

వచ్చే టపా ఈ సిరీసులో చివరిది. అందులో ఇతర విషయాలతో పాటుగా నా టాప్ సీక్రెట్ బ్లాక్ లిస్టు కూడా వుంటుంది.

పెళ్ళికి ముందు - పెళ్ళికి తరువాత :))

చెప్పేదేమీలేదు! పై ఫొటోలో  వున్నది చదవండి :))

కామెంటల్ - 1

ఎవరెవరు నాకు కామెంట్లు వేస్తారో, ఎవరెవరికి నేను కామెంట్లు వెయ్యనో చూద్దాం. కొన్ని సార్లు ఇతరుల టపా బాగా నచ్చినా, నచ్చకపోయినా ఆ టపాకి కామెంటేంత కానీ, మెంటేంత కానీ సీనున్నా బద్దకించో, సమయం లేకనో వేయలేము కదా. వారాంతంలో ఇంటి దగ్గరుంటాను కాబట్టి టపాలు చూడగలనే కానీ వ్యాఖ్యానించేంత తీరిక లేదా ఓపిక వుండవు నాకు. అలాంటప్పుడు మంచి టపాలు వచ్చినా నా వ్యాఖ్యలు మిస్సవుతుంటాయవి.

కొంతమంది బ్లాక్ లిస్టుల్లో నా పేరు వుంటుంది. అలాంటి వారు నా బ్లాగులు చూస్తారో లేదో తెలియదు కానీ కామెంట్లు అయితే చచ్చినా వెయ్యరు. నాలాంటి త్రాష్టుడి బ్లాగులో వ్యాఖ్యానిస్తే ఇంకేమన్నా వుందా, మడి కొట్టుకుపోదూ! ఇహ కొంతమంది నామీద కోపం వుండో లేదా అర్ధాంతరంగా కోపం వచ్చో వారి బ్లాక్ లిస్టులో నా పేరు పేర్చి ఆత్మశాంతి పొందుతారు.

అప్పుడప్పుడు నేనేం చేస్తానంటే ఇంకా పాత పగలు ఎందుకులే అని వారి బ్లాగుల్లో ఒకటో రెండో కామెంట్లు వేసి ఆలివ్ ఆకులు ఇచ్చివస్తాను. మళ్ళీ వారు కూడా కామెంట్లు నా బ్లాగులో వేస్తారో లేదో చూస్తాను. వెయ్యకపోతే ఇహ నేను కూడా బిగదీసుకుపోతాను. ఇహ వారెంత మంచి పోస్టు వేసినా నా నుండి అయితే స్పందన వుండదు. కచ్చ అన్నమాట. ఉదాహరణకు ఓ పెద్ద మనిషి అప్పుడప్పుడయినా మంచి రాజకీయ వ్యాసాలు వ్రాస్తుంటారు. ఆ చర్చల్లో పాల్గొనాలని వుంటుంది కానీ కచ్చకొద్దీ పాల్గొనను. అంటే నేను పాల్గొననంత మాత్రాన వారికేదో నష్టమని కాదు గానీ నాకో తుత్తి అంతే.

ఇహ కొన్ని సైట్లు నాలాంటి చారిత్రిక పురుషుడిని వ్యాఖ్యానించకుండా చేయడానికి ఐ పి అడ్రసులు బ్లాక్ చేస్తాయి. ఆ కథా కమీశూ మీకు తెలిసేవుంటుంది ;) ఇహ కొన్ని బ్లాగుల్లో ఎప్పటికీ మనమే వెయ్యాలి కానీ వారు మన బ్లాగుల్లో వెయ్యరు. కొంతమంది వేరే బ్లాగుల్లో కామెంట్లు వేసినా నా బ్లాగులో వెయ్యరు. అలాంటి బ్లాగుల్లో ఒకటి రెండు సార్లు చూసి నేను కూడా కామెంట్లు వెయ్యకుండా ఆత్మ నిగ్రహం పాటిస్తాను. ఇహ మరికొన్ని బ్లాగుల టెంప్లేట్ దరిద్రంగా వుండో లేక వ్యాపార ప్రకటనలు బాగా వుండో వాటి జోలికే వెళ్ళబుద్ధి కాదు - ఇంకా ఏం వ్యాఖ్యానిస్తాం?

ఇక కొందరు ఆడాళ్ళుంటారు. వీళ్లందరూ వృద్ధనారీ పతివ్రతలన్నమాట. వీరి కళ్ళకి నేను మైకేల్ మదన కామరాజులా అనిపిస్తాను కాబట్టి నా జోలికి వారు రారు. కొంతమంది ఆడవారి దృష్టిలో నేను రాముడిలా మంచి బాలుడిని కాదు కాబట్టి నా బ్లాగుల్లో వ్యాఖ్యానిస్తే ఏ ఎయిడ్స్ వైరస్ తమెకెక్కుతుందో అని చదివినా సరే అల్లంత దూరాన వుంటారు - హెందుకయినా మంచిదని. మరి కొంతమంది ఆడ భక్తి బ్లాగర్లు నేను నాస్తికుడిని కాబట్టి నా జోలికే రారు.

కొంతమంది అభ్యుదయ బ్లాగర్లమని అనుకునేవారికి నాదే టైపు అభ్యుదయమో అర్ధం కాక సనాతన అభ్యుదయానికీ, తమ బూజు పట్టిన విప్లవవాదాలకీ సరిపడతానో లేదో అన్న అభిజాత్యంతో లేదా తమ సామాజిక వర్గమో, తమలా అణగారిన వర్గమో కాదన్న నయా అంటరానితానంతో నా బ్లాగులో వ్యాఖ్యానిస్తే నన్ను తాకినట్లయి మైల పడిపోతామని అనుకుంటారు.

ఇలాంటి శరీరం స్త్రీలందరికీ వుండాలట!

బ్రిటన్ లో మ్యాడ్ మెన్ అన్న టెలివిజన్ నాటకంలో నటించే క్రిస్టినా హెండ్రిక్స్ లా వుండాలని ఆ దేశం తమ స్త్రీలందరికీ సూచిస్తోందిట. ఈక్వాలిటీ మినిస్టర్ లేన్ ఫెథర్‌స్టోన్ ఆమెను కర్వ్స్ ని ప్రస్తుతిస్తూ స్త్రీలందరికీ ఆమె శరీరం ఆదర్శం అని ప్రకటించారు. మోడళ్ళలా మరీ బక్కపలుచగా కాకుండా ఇలాంటి ఆరోగ్యవంతమయిన శరీరంతో వుండటానికి స్త్రీలు కృషి చేయాలని ఆ దేశం సూచిస్తోంది.

మరి అందమయిన ఆదర్శవంతమయిన కొలతలు అంటే 36 - 24 - 36 అంటారు కదా. మరి ఈమె కొలతలు ఎంతుండోచ్చో మీరు ఊహించగలరా? నెట్టులో సెర్చ్ చేసి కనుక్కొని చెబితే చీట్ చేసినట్టే. ఆమె కొలతలు రేపు ప్రకటిస్తాను. ఈలోగా మీరంతా ఊహిస్తూవుండండి మరి.

మోడళ్ళని చూసి చాలామంది అమ్మాయిలూ, స్త్రీలూ వారిలాగే తామూ అలా సన్నబడాలని ప్రయత్నిస్తూవుంటారు. అది పొరపాటు. అలాగే శరీరం ఎంత గంట గ్లాసులా (Hour Glass)  వుంటే అంత ఆరోగ్యకరం, అంత అందం. శరీరాకృతి పరంగా చెప్పాలంటే సిమ్రాన్ మరియు ఇలియానాలు గుర్తుకువస్తారు. ఎంత చక్కటి శరీరాకృతి వారిది! ముచ్చటేస్తూవుంటుంది వారిని చూస్తూవుంటే.

నీతి సూత్రం 3:జీవితం అంటే ఓ చక్కని టెల్గు లవ్ సిన్మ!

మన జీవితాలకి ఎవరినుండి స్ఫూర్తి పొందాలి. ఏ వివేకానందుడో, భగత్ సింగో అనుకుంటే ప్రవీణ్ బ్లాగులో కాలేసినట్టే! తెలుగు ప్రేమ సినిమా నుండి స్ఫూర్తి పొందాలి. అందులో మరీ భంశు నుండి ఇన్‌స్పయిర్ కావాలి. భంశు అంటే ఏమిటో బూతు అనుకునేరు - తిరగెయ్యండి - శుభం అని అర్ధమవుతుంది. ఆ సినిమాల్లో చివరికేమవుతుంది? ప్రేమికులు ఒక్కటవుతారు - విలన్ మారిపోయి వీళ్ళని దీవిస్తాడు. బంధుమిత్రులందరితో గూపు ఫుటొ దిగుతారు కదా. అప్పుడు శుభం కార్డ్ పడుతుంది.

మరి తరువాత ఏమవుతుంది? ప్రేమికులు ఇద్దరూ అన్యోన్యంగా రాముడు సీత టైపులో పవిత్రంగా కాపురం చేస్తుంటారు. జీవితాంతం సీతని తప్ప వేరేవారి వైపు కన్నెత్తి చూడడు ఈ రామయ్య. అలా జీవితాంతం వారిద్దరూ కలిసివున్నప్పుడు ప్రేమగీతాలు, కాస్త ఎడబాటు కలిగితే విరహగీతాలు పాడేసుకుంటారు.

వాళ్లకి సమస్యలే వుండవు. భార్య చచ్చినా ఫ్రిజిడ్ అయివుండదు. మగవాడికి ఎవన్నా లైంగిక సమస్యలో, మరో అరోగ్య సమస్యలో అస్సలు వుండవు. ఇద్దరూ జీవితాంతం అన్ని విధాలా ఫిట్టు. వాళ్ళ సంసారమో, కాపురమో ఫట్టు మనడానికి ఏమీ వుండదక్కడ. వాళ్ళ మధ్య అసమానతలు, కలహాలు, కన్నీళ్ళూ ఏమీ వుండవు. ఇష్టపడే పెళ్ళి చేసుకున్నారు కాబట్టి వారి మధ్య అస్సలు విభేదాలు రావు. వాళ్ళసలు కొట్టుకోనే కొట్టుకోరు! వారి మధ్య మానసిక సారూప్యత 100 శాతం వుంటుంది కనుక ఎప్పుడూ హాయిగా నవ్వుతూ తుళ్ళుతూ కేరింతలు కొడుతూ జీవితాన్ని అలా అలా అలవోకగా నడిపించేస్తుంటారు. వారి మధ్య విడిపోదామనే ప్రశ్నే కలలో కూడా రాదు. విడాకులు అని వినపడితే శివ శివా అని ఇద్దరూ చెవులు మూసుకుంటారు.

వారిద్దరికీ ఏ ఆరొగ్య సమస్యలు కానీ, శారీరక సమస్యలు కానీ వుండవు. వారిద్దరి అభిరుచులూ, భావాలూ, హాబీలూ మక్కీకిమక్కీ కలుస్తాయి కాబట్టి ఒకరినొకరు పల్లెత్తుమాట అనుకోవాల్సిన అవసరం వుండదు. మొగుడి పుట్టింటోళ్ళూ, పెళ్ళాం పుట్టింటోల్లూ వీరిలాగానే బహు మంచివారు కాబట్టి వాళ్ళు ఈ దంపతుల మధ్య చిచ్చు పెట్టకుండా ఇద్దరికీ తెగ ఏకాంతం కలిగిస్తుంటారు. ఈ ప్రేమికులకి లాగానే వీరి బంధుమిత్రులూ చాలామంచి వారయివుంటారు కాబట్టి వారినుండి వీరికి ఏ సమస్యా వుండదు. మొగుడు బంధుమిత్రుల్లో మరెవరికీ లైన్ వెయ్యడు. పెళ్ళానికి మరెవరూ లైన్ వెయ్యరు. ఇక సహజంగానే సొసైటీ కూడా చాలా మంచి సొసైటీ కాబట్టి సొసైటీ నుండి కూడా ఏం ఇబ్బందులు రావు. ఎవరూ కూడా పెళ్ళాం మీద చెయ్యి వెయ్యరు, అవమానించరు - కనీసం క్యూస్ కూడా ఇవ్వరు. ఒహవేళ వారు బ్లాగులు వ్రాసినా కూడా తెలుగు బ్లాగులోకం కూడా బహు చక్కనిది కాబట్టి వారిద్దరూ ఏం వ్రాసినా బ్లాగర్లందరూ వారిద్దరినీ పువ్వుల్లోపెట్టుకొని చూసుకుంటారు. వెర్రి మొర్రి కామెంట్లు, బూతు కామెంట్లు, తిక్క తింగరోడు అనే కామెంట్లు కూడా వెయ్యరు. ఆల్ ఈజ్ వెల్. ఇదీ దృశ్యం. మిగతా పచ్చని సంసారం అంతా మీరు ఊహించుకోండేం.

అప్పుడే అయిపోయిందా? ఇంకా వుంది. వీరిద్దరికీ ఇంకో ఇద్దరు పిల్లలు పుడతారు. వారు భారతమాత గర్వించదగ్గ పిల్లలు అవుతారు. పెరిగిపెద్దగా అయి కలెక్టర్లు అవుతారు. వాళ్ళూ పెళ్ళిళ్ళు చేసుకుంటారు. వారూ అన్యోనయంగా జీవిస్తారు. బాగా సంపాదిస్తారు. తల్లితండ్రులకు పంపుతారు. తల్లితండ్రులను ప్రతిరోజూ మన కత పవన్ లాగా పూజిస్తారు. ఇహ కొంతకాలానికి వారికీ పిల్లలు పుడతారు. అప్పుడు కుటుంబసభ్యులందరూ కలిసి నవ్వుకుంటూ తుళ్ళుకుంటూ ఉల్లాసంగా గ్రూపు ఫుటో ఒహటి తీసుకొని గోడకు అతికించుకుంటారు. బంధుమిత్రులకి ఈమెయిల్ చేస్తారు. ఆ ఫుటో బ్లాగు ప్రొఫయిల్లో పెట్టుకుంటారు. అలా అలా జీవిత చక్రం ఎప్పుడూ ఆగకుండా సవ్యంగా అలా అలా తిరిగేస్తుందన్నమాట.

ఇదండీ, కాస్తోకూస్తో కాపురం బావున్నవాళ్ళు ఇతరుల సంసారాల గురించి ఎక్స్‌పెక్ట్ చెసేదీ. వారి వారి జీవితాల్లాగానే ఇతరుల జీవితాలు కూడా పచ్చగా వుంటాయనుకుంటారు. తప్పులేదు. మనం ఉటోపియా లో నివసిస్తున్నాం కదా. కాపురాల్లో కలతలెందుకు వుంటాయి? సమస్యలు ఎందుకువుంటాయి? ఆరోగ్య సమస్యలు ఎందుకు వుంటాయి, లైంగిక ఇబ్బందులు ఎందుకువుంటాయి? ఖచ్చితంగా అలా వుండవు కాబట్టి భర్త కానీ, భార్య కానీ వేరేవారి వైపు కన్నెత్తి చూడాల్సిన అవసరం లేదు. ఎప్పుడూ భార్యనే ఎదురుగ్గా పెట్టుకొని చూస్తూ మురిసిపోవాలి. మనం ఐడియల్ సొసైటీలో నివసిస్తున్నప్పుడు అస్సలు ఆలమగల మీద ఆకర్షణ ఎందుకు తగ్గి పోతుంది? ఇతరుల మీదికి ఎందుకు మనస్సు పోతుంది? పోదు. జీవితాంతం అలాగే వుంటుంది - ఎందుకంటే మనం ఆదర్శ సమాజంలో నివసిస్తున్నాం కాబట్టి.

ఒహవేళ ఇద్దరికీ ఒకరంటే ఒకరికి పడనంత మాత్రాన పక్క చూపులు చూడాల్సిందేనా? తప్పు కాదూ? అలాగే సర్దుకుపోవాలి. మనిషికి ఆహారం ,నిద్ర, ఇంటర్నెట్టు, బ్లాగులు ముఖ్యం కానీ సెక్స్ ముఖ్యమా చెప్పండి. ఏం జీవితంలో సంతానం కొరకు ఒక్కసారి సెక్స్ చేస్తే సరిపొదా? ఏం సెక్స్ రోజూ చేయకపోతే ఛస్తావా? అస్సలు సెక్స్ అంటే ఏమనుకుంటున్నారు? అది బూతు. ఛీ. అలాంటి దానిని పట్టుకొని పెళ్ళాంతో అయినా రోజూ చేయడానికి సిగ్గు లేదూ? వెంఠనే త్యజించండి. యోగులని ఆదర్శంగా తీసుకోండి. జీవితంలో పైకి రండి. పైకి వచ్చాక, అప్పుడు ఆనందించండి. అలా అలా  పైకి వచ్చేసరికి ఎలాగూ ముసలోళ్ళూ వుతారు కాబట్టి మీ లిబిడో తగ్గి ఎలాగూ బ్లాగుల్లోకి వచ్చిన పతివ్రతల్లాగా అయిపోతారు కాబట్టి ఇహ సమస్యేం వుండదు.

సరే ఆ తరువాత జీవితాన్ని ఎంజాయ్ చెయ్యండి. ఎలా జీవితాన్ని ఎంజాయ్ చెయ్యాలి అంటున్నారా? అందరూ ఎలా ఎంజాయ్ చేస్తున్నారో కనపడటం లేదా? అందరూ పెళ్ళాంతో కులుకుతున్నారా అసహ్యంగా? టివిలు చూడాలి, సినిమాలు చూడాలి, సీరియళ్ళు చూస్తూ కన్నీళ్ళు కార్చాలి, బ్లాగుల ద్వారా బంధుమిత్రులకు శుభాకాక్షలు తెలపాలి. అలా అలా ఆనందించాలి.  సెక్స్ అంటే ఏంటి? ఎయిడ్స్. అదొక మహమ్మారి. దానిని రోజూ చేయకూడదు. జీవితంలో ఒక్కసారి అదీ సంతానం కోసం చేయాలి.

అస్సలు ఎక్కువమంది మొగుడు పెళ్ళాలలో కలతలు వస్తున్నాయంటే కారణం ఏంటి? సెక్స్. అందుకే సెక్సుకి శిలువ వేస్తే చాలా సమస్యలు తగ్గుతాయి. బుద్ధుడు ఏం చెప్పాడు? కోరికలని త్యజించమని చెప్పాడు. అందుకే సెక్సును త్యజించి సమాజసేవ చేయండి. సమాజసేవ వీధుల్లోకి తరలి చేయమనడం లేదు - బ్లాగుల్లో వ్రాయండి చాలు. మీ సంతానం కూడా సెక్స్ అనే మహమ్మారి బారిన పడకుండా సెక్స్ ఒక బూచి అని ఉగ్గుపాలతో నేర్పండి. వారికి పెళ్ళయ్యాక ఖర్మకాలి సెక్స్ అంటే లేశమాత్రం ఆసకి వున్న సెక్స్ మానియాక్ భర్తగా దొరికి పడక గదిలోకి రమ్మంటే 'ఆగండి చక్రవాకం సీరియల్లొ, రుతురాగాలు సీరియలూ, వుండమ్మా బొట్టు పెడతా సినిమా అయ్యాక వస్తా' అనమని కూతుర్లకి చిట్కాలు నేర్పించండి. లేకపోతే స్వంత అల్లుడు మీ కూతురిని రేప్ చేసేయ్యడూ. మానవహక్కులు ఏమయిపోవాలి? మళ్ళీ జస్టిస్ సుభాషిణ్ రెడ్డి రంగంలోకి దిగాల్సి వుంటుంది. మీ అల్లుడు కనుక పదే పదే బాణం ఎక్కుపెట్టాలని తహతహలాడుతున్నట్లయితే తొందరగా ఒక మనవడిని కనిపించేయండి. పిమ్మట ఓ గ్రామలోకి తీసుకువెళ్ళి ఎద్దుల వృషణాలను చితగ్గొట్టించినట్లుగా చితగ్గొట్టించండి. మానియాక్ ఇహ మ్యావ్ మ్యావ్మంటూ జీవితంలో పైకివచ్చి గొప్ప బ్లాగరుగా కీర్తించబడుతాడు. తప్పుద్దా మరి ఇంకా చేయడానికి, ఫోకస్ పెట్టడానికి వేరే పని ఏముంటుంది కనుక.

ఇదంతా ఎందుకు, మొగుడూ పెళ్ళాల మధ్య అయిష్టం ఏర్పడితే పక్క చూపులు చూసేదానికి బదులు ఆ పెళ్ళిని పెటాకులు చేసుకోవచ్చు కదా అని రౌడీ గారు అంటున్నారు. చక్కని సలహ ఇచ్చారు. మరి అదెంత చక్కనిదో మరోసారి చూద్దామేం.
 
(మెజారిటీ) పెళ్ళి కాని కుర్ర సన్నాసులు:

వీరికి పెళ్ళి గురించి లోపాలు కనపడవు. పెళ్ళి గురించి ఆలోచిస్తే నేను పైన ఇచ్చానే సీన్ అలా ఆలోచిస్తూవుంటారనమాట. నాకో చక్కని అందమయిన భార్య దొరుకుతుంది, మేము చక్కగా కాపురం చేస్తాము. 'మేమిద్దరం - మాకిద్దరు' అనే కలల్లో తేలిపోతుంటారు. ఎవరయినా దాంపత్యేతర సంబంధాలు పెట్టుకున్నారు అని తెలిస్తే చాలు ఛీ చక్కని మొగుడో లేదా పెళ్ళామో పక్కన వుండగా వీరికి ఇదేం పని అని బుగ్గలు నొక్కుకుంటారు. ఎవరన్నా ఒకే పురుషుడు ఒకే స్త్రీ అని స్టేట్‌మెంట్ ఇచ్చారనుకోండి. అవును మరి పెళ్ళాన్ని తప్ప మరొకరి వైపు కన్నెత్తి చూడాల్సిన అవసరం ఏమిటీ అని వంత పలుకుతారు. ఎవరన్నా విడాకులు తీసుకుంటున్నారని తెలిస్తే ఏమోనబ్బా నేనయితే పెళ్ళాన్ని పువ్వుల్లో పెట్టి పూజిస్తామంటారు. మరి అలా జరగదా? జరుగుతుంది కానీ కొంత శాతం దాంపత్యాలలోనే అలా వుంటుంది కానీ చాలమందికి పెళ్లయ్యాక ముందు ముందు వుంటుంది ముసళ్ళ పండగ.

ఈ నిజాలుచేదుగా వుంటాయి కాబట్టి అసలా విధంగా ఆలోచించను కూడా ఆలోచించరు కాబట్టి మళ్ళీ మనమందరమూ తెలుగు సినిమా సీన్ కి వెళ్దాం. అందుకే పై పేరాలు మరొక్కసారి చదువుకుందాం. శుభం!

మర్యాద శరతన్న

ఈమధ్య బూతు ఊప్స్ నీతి/సుత్తి టపాలు ఎక్కువయ్యాయి. అందరూ నీతులు చెప్పి తెగ మైలేజీ తెచ్చుకుంటున్నారు, మీరేమో మీ నిజాలన్నీ టపాల్లో టపటపా స్ఖలించి అందరిలో చులకనైపోతున్నారు. . మీ ఇమేజ్ పెరగాలంటే, కనీసం ఇమేజీ డామేజీని కవరప్ చేసుకోవాలన్నా సుమతీ శతకాల్లా కొన్ని నీతి గుళికలు బ్లాగ్లోకంలోకి విసిరేస్తే బ్లాగు పామరులు వాటిని వల్లె వేస్తూ వుంటారు. అలా బ్లాగు జానపదుల నోళ్ళలో నానడం వలన నువ్వొక మహాబ్లాగరిగా ఎప్పటికీ గుర్తుండిపోతారు అని నా PR టీం సెలవిచ్చింది.

అంటే నేను కొన్ని నీతి నియమాలు రూపొందిస్తే అవి వేమన పద్యాల్లా వెలిగిపోతాయన్న మాట అన్నాను సంబరంగా

భేషుగ్గా అంది మా టీం

మరి నాకు వేరేదొకటే వచ్చు కాని కొద్దిగా తప్ప పెద్దగా నీతి అంటే పడదే అన్నాను చిరాగ్గ ఫేసెట్టి.

మీరు మరీనూ సార్, మేమున్నది దేనికి? మీకు అవసరమయినవి అన్నీ సమకూర్చిపెట్టడానికే కదా అని ఓ పుస్తకం ముందుంచారు ముసుముసినవ్వులు నవ్వుతూ.


వారి ముసిముసినవ్వులు చూస్తూ ఏంటిదీ అన్నాను అనుమానంగా.

నీతి చంద్రిక సార్. బావుంటుంది. మొన్ననే తెప్పించాం మీ కోసం.

నేను దడుచుకున్నాను. వీళ్ళు నా పి ఆర్ టీమా లేక లేక ఏంటీ పార్టీ పి ఆర్ టీమా అని డవుట్ వచ్చింది. అయితే మీరు ఓ రవుండ్ వేసారన్నమాట మనస్సులో పండ్లు పటపటలాడిస్తూ బయటకి ప్రశాంతంగా అన్నాను.

అవును సార్. బావుంది కాబట్టే మీకు రికమెండ్ చేస్తున్నాం సార్ అన్నారు మళ్ళీ ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతూ.

వారి నవ్వులు చూసి నాకు మండుకొచ్చింది. అయితే ఈ నీతిచంద్రిక చదివి నీతులు బోధించాలన్నమాట అని కసిగా అన్నాను.

అవును సార్ అన్నారు మావాళ్ళు వినయంగా.

ఒక బూతు పుస్తకం ముందుపెట్టి నీతుల గురించి చెప్పడానికి సిగ్గులేదుటయ్యా. మర్యాదగా చెప్పండి మీరు మా బావ మార్తాండ డబుల్ ఏజెంట్లా? అని గద్దించాను.

వాళ్ళు ఖంగారు పడి పుస్తకం అటూఇటూ తిరగేసి ఇది బూతు పుస్తకం కాదు సార్ నిజంగానే నీతిచంద్రిక పుస్తకం అన్నారు.

అప్పుడు నా పొరపాటు తెలిసివచ్చి మనస్సులో నాలుక కొరుక్కున్నాను. ఇంకా నయ్యం ఇప్పుడు కూడా శీఘ్రమనస్ఖలించలేదు అనుకున్నాను. మా టీం దగ్గర పరువులు మళ్ళీ పోయేవి. నా యవ్వనంలో బూతుపుస్తకాలకు నీతిచంద్రికలు అని కోడ్ వర్డ్ పెట్టుకున్నాం. అదింకా మరవనందువల్ల వచ్చిన చిక్కు ఇదీ.

నేను మళ్ళీ చిరాకుగా ఫేసెట్టాను కానీ అలా నా హావభావాలు ఎందుకయ్యాయో మా వాళ్ళు తెలీక జుట్టులోకి వేళ్ళు పెట్టుకోబోయారు. అంత ఏక్షను వద్దు కానీ నేను పుస్తకాలు మరచిపోయి చాలా కాలం అయ్యింది కదమ్మా, ఇలా పుస్తకం తెచ్చిపెడితే నాకెలా ఎక్కుద్దీ అన్నాను.

వాళ్ళకేం తోచక బిక్కమొఖాలు వేసారు

వారిమీద జాలి పడి అంత ఫీలింగొద్దు కానీ తెలుగులో నీతి బ్లాగులేమన్నా వుంటే చెప్పండన్నాను. ఓస్ అంతేనా అని హుశారుగా కంప్యూటర్ మీద టకటకలాడించి ఓ చేంతాడంత లిస్టు ఇచ్చారు

హేంటీ ఇవన్నీ నీతి బ్లాగులే అన్నాను నమ్మశక్యం కాక.అంటే అవన్నీ నీతి బ్లాగులని ఆ బ్లాగర్లు చెప్పరు కానీ వాళ్లకు దురదపుట్టినప్పుడల్లా, రాయడానికి మరేం లేనప్పుడల్లా, లేదా టివిలో సినిమా చూస్తున్నప్పుడు ఏ మమైత్ ఖానో ఏదన్నా లేపో, కాస్త తొలగించో చూపించిందనుకోండి అప్పుడు సంస్కృతి భ్రష్టుపడుతున్నదనే ఆవేశం వచ్చో ఓ నీతి టపా వదులుతారు అని విశదీకరించారు.


వకే. మరిప్పుడు నేనివన్నీ వదివి జీర్ణించుకుంటే మరో రామస్వామినయిపోతానేమో అన్నాను అనుమానంగా.

అబ్బే, భలేవారు సార్ మీరు, కొంగ బురదలో వున్నా మట్టి అంటకుండా వున్నట్లు - మీకు తెలియని విద్యయా అది అన్నారు కిసుక్కున నవ్వుతూ

నిజమే కదూ అని మరి ఇవన్నీ చదవడానికి చాలా సమయం పడుతుంది కాబట్టి వీటిల్లోని నీతులన్నీ నాకు కంపైల్ చేసి ఇవ్వండి అని ఆజ్ఞాపించాను. మళ్ళీ సిస్టంస్ మీద టకటకలాడించి మళ్ళీ చాంతాడంత లిస్టు తీసుకువచ్చారు. హిన్ని వున్నాయా నీతులు అని హాశ్చర్యంగా ముక్కులో వేలు పెట్టుకోబోయాను.

సార్ - ముక్కులో వేలు పెట్టుకోవద్దనేది కూడా ఒక నీతి అని ఖంగారుగా అన్నారు.

హర్రే, హవునా మనకింతవరకు తెలీదే అని సిగ్గుపడ్డాను.

ఇన్ని ఎందుకు వున్నాయంటే సార్. టపాలు వ్రాసాక వ్యాఖ్యాతలు ఊరుకోరు కదా. మగాడికి ముప్పయ్ ఏళ్ళు దాటాక అవి చితగ్గొట్టిస్తే 90 శాతం లైంగిక నేరాలు తగ్గుతాయి అనేటువంటి వ్యాఖ్యానీతులు కూడా వస్తాయి కదా. అవి కూడా కలిపి సేకరించాము సార్ అన్నారు వాళ్ళు.

మరి మిగతా 10 శాతమో అన్నాను

దానికి మీరే ఇవ్వాలి సలహా అన్నారు వాళ్ళు

భేశ్ అలాగే ఇద్దాం అని మొదటి నీతి వాక్యం చూసి దడుచుకున్నాను. అది క్రింది విధంగా వుంది.  
బ్లాగర్లందరూ సోదర సోదరీమణులు.


ఏమయ్యా నీతి ఇలా వుంటే ఎలా? నా భార్య బ్లాగర్ కాదు కాబట్టి సరిపోయింది కానీ లేకుంటే ఎంత ఇమ్మోరల్ ఇదీ!

మేడం గారు బ్లాగర్ కాదు కాబట్టే అలా పెట్టగలిగాం సార్.

మరి మిగతా బ్లాగర్ దంపతుల మాటో?

అవన్నీ మనకు అనవసరం సార్. మనం నీతి సూత్రం వదిలెయ్యాలంతే - తరువాత దానిని ఎవరికి తగ్గటుగా వారు అన్వయించుకుంటారులెండి.

సోదర సోదరీమణులంటే స్వంత వారన్నట్టా లేక కజిన్సా అని అడిగాను అనుమానంగా.

వాళ్ళు బుర్రగోక్కుని ఎవరు ఎలా అన్వయించుకుంటే అలా సార్ అన్నారు వాళ్ళు వినయంగా
వాళ్ళనొకసారి ఎగాదిగా చూసి ఇహ రెండో సూత్రం సంగతి రేపు చూద్దామని ఆ లిస్టు పక్కకి పడేసాను.

అమెరికాలం: మన దేశీ స్త్రీల అసభ్య వస్త్రధారణ!

పై ఫోటో చూస్తుంటే మీకు ఏమనిపిస్తోంది? నవ్వు రావడం లేదూ? ఎందుకు నవ్వు? మన చాలామంది దేశీలు కూడా మా దేశాల్లో మరీ అంతకాదు గానీ బజారుకి వెళ్ళేప్పుడు ఏ బట్టలయితే ధరిస్తారో అవే వేసుకొని స్విమ్మింగ్ పూల్స్ లోకి దిగుతారు. ఇంకా పై ఫోటో నయమే, అది ఏ బీచ్ లోనో కాబట్టి ఫర్వాలేదు. మరి మన స్త్రీలు? ఈ దేశాల్లో వుండి కూడా ఇక్కడి కల్చర్, హైజీన్ పాటించకుండా, బజారు బట్టలు (స్ట్రీట్ క్లోత్స్) వేసుకొని బలాదూరుగా నీళ్ళల్లోకి దిగుతారు. ఇలాంటివాళ్ళుంటారనే అక్కడ నోటీసు కూడా పెడతారు - అలాంటి బట్టలు వేసుకొని నీళ్ళలోకి దిగవద్దని.

మనాళ్ళు ఎన్నడు అలాంటి సూచనలు పట్టించుకోవాలీ. అలాంటి సూచనలు వున్నయ్యే త్రోసిపుచ్చేందుకు కదా. స్విమ్మింగ్ డ్రెస్ వేసుకుంటే పరాయి మగ కళ్ళు పడి ఎక్కడ ప్రాతివ్రత్యం భంగం అవుతుందో అని కంగారు. బీచ్ లల్లో, నదుల్లో అయితే ఏ బట్టలు వేసుకున్నా ఫర్వాలేదు కానీ స్విమ్మింగ్ పూల్స్ లో స్విమ్మింగ్ డ్రెస్ కాకుండా అలాంటి బట్టలు వేసుకొవడం సభ్యత కాదు. మరి అలాంటి బట్టలు వేసుకుని ఈతకు దిగే మన వాళ్ళను చూసి ఈ దేశాల వారు మనం పైన నవ్వుకున్నట్టే లోలోన నవ్వుకుంటారని నా నమ్మకం. మరి మీరేమంటారు?

మా ఆవిడ కూడా అంతే. నేను ప్రోత్సహించినా కూడా స్విమ్మింగ్ డ్రెస్ వేసుకోవాలంటే తెగ సిగ్గు. అలాంటప్పుడు స్ట్రీట్ క్లోత్స్ తో స్విమ్మింగ్ చేయడం కన్నా ఊరుకున్నదే ఉత్తమమని నిరుత్సాహపరుస్తూవుంటాను. బీచ్ లకు వెళ్ళినప్పుడు ఫర్వాలేదు కాబట్టి బజారుకి వేసుకెళ్ళే దుస్తులతో జలకాలాడుతూవుంటుంది.

వికిపీడియా నుండి:
As an alternative to a swimsuit, some people wear trousers, underpants or a T-shirt either as a make-shift swimsuit or because they prefer regular clothes over swimsuits. In some countries, such as Korea or Thailand, swimming in regular clothes is the norm while swimsuits are rare. At beaches, this may be more accepted than at swimming pools, which tend not to permit the practice because underwear is unlined, may become translucent, and may be perceived as unclean.

ఈ రోజు నా బ్లాగుకి సెలవు :)

ఇవాళ సాయంత్రం మా ఆవిడ ఇండియా వెళ్ళబోతున్న సందర్భంగా నాకు నేను పండగ ప్రకటించుకున్నాను. ఓ మూడేళ్ళ తరువాత మళ్ళీ వచ్చిన బ్రహ్మచారి స్టేటస్ మరీ! ఓ నెలన్నర అంతే! రేపటి పోస్టు - నో నాగమణీ, ఎంజాయ్ (పాత ఘర్షణ సినిమా డైలాగుట!)

అమెరికన్ సంస్కృతి మరియు జీవన విధానాలను గురించి...

...గురించి వ్రాయాల్సిందిగా ఆబ్రకదబ్రని ఒకరు కోరడం మీరు గమనించేవుంటారు. వారు వ్రాస్తారో వ్రాయరో అన్న సంగతి అలా వుంచి కొన్ని కోణాల్లోంచి, బహుశా సాధారణంగా ఎవరూ పట్టించుకోని కోణాలనుండి నేను ఈ దేశాలను గమనిస్తూవుంటాను. కోణాలు అనగానే గేకోణం అనుకోమాకండి. నాలో ఇంకా శానా కోణాలున్నాయి మరి :) నా బ్లాగుల్లో వైవిధ్యం కోసం అలాంటివి కూడా అప్పుడయినా టచ్ చేస్తే ఎలా వుంటుందని చూస్తున్నాను. వచ్చే వారం నుండే అలాంటి టపాలను కొన్ని వెలువరించి చూస్తాను. చదువరుల ఆసక్తిని బట్టి అలాంటి టపాలు అలాగే కంటిన్యూ చేయడమా లేదా అన్నది ఆలోచిస్తాను.


ఆ రచనలు ఈ దేశాల్లో వుంటున్నవారికి కూడా ఆసక్తికరంగా వుండవచ్చు. ఎందుకంటే అలాంటి విషయాలను గురించి ఎవరి టపాలూ నేను చూడలేదు - బహుశా మనవాళ్ళు అలాంటి సంగతుల మీద దృష్టి పెట్టరనుకుంటా. ఈ హైప్ చూసి ఏం వ్రాయబోతున్నానో అనుకోకండి - అవి మీకు ఉత్సుకత కలిగించక తుస్సుమనిపించవచ్చు. చూద్దాం.

ఒక్క సారి ఆవులించి వెళ్ళండి :)

ఏమీ లేదు - జస్ట్ సరదాగా ఒక్క సారి ఆవులించి వెళ్ళండంతే. నాకు తెలుసు - మీరు ఆపుకోవాలనుకున్నా ఆపుకోలేరని :))

నాది ఎవడన్నా ఎత్తుకుపోయాడేమో :(

అస్తమానం సిస్టం ముందు బ్రతుకు వేలాడదీయటమే మన పని కాబట్టి జీవితంలో కాస్త ఏక్టివిటీ పెంచుదామని ఉదయం కూడా జిమ్ము చేద్దామని ఇవాళ బయల్దేరాను. మా ఆఫీసు దగ్గరే జిమ్ము. జిమ్ము చేసి అటునుండి అటే ఆఫీసుకి వెళ్ళేలా ప్లాన్. అంతా బాగానే వుంది కానీ లాకర్ కి లాక్ తేవడం మరచిపోయాను. సరే అని ధైర్యం చేసి నావన్నీ లాకర్లో పెట్టి మరీ ఉదయమే ఏం బరువులెత్తుతాములే అని చెప్పి సానా గదిలో కూలబడ్డాను. వేడి ఆవిర్లు వస్తుంటే నాది ఎవడన్నా ఎత్తుకెళ్ళాడేమో అన్న కంగారుతో ఆవిరి గదిలో హాయిగా వున్నానన్న సుఖం కూడా లేకుండా పోయింది. మధ్యమధ్యలో వచ్చి చూసుకున్నాను. ఎవడూ ఎత్తుకెళ్ళలేదు. సంతోషం. ఇంతకీ నేను ఖంగారు పడింది దేనిగురించి అంటారూ? గెస్ చేయండి చూద్దాం. గెస్ చేసి కామెంటండి. కరెక్టో కాదో టపా అడుగున చూడండి!
.



.





.




.
ఇంకా క్రిందికి

.


.


.



చెడ్డీ. దొంగకి చెప్పయినా లాభమే అంటారు. నా క్రెడిట్ కార్డులు ఎత్తుకెళతారన్న భయం లేదు లెండి - ఎందుకంటే మనకు క్రెడిట్ కార్డులు లేవు కదా. ఇక డెబిట్ కార్డులో డబ్బులుంటే కదా. ఏదో పదో పరకో వుంటాయి లెండి. అంతే. డబ్బులు పెట్టుకోని దానికి డెబిట్ కార్డులెందుకు అని పిల్లకాకులకు సందేహాలు రాకూడదంతే. ఇక మిగతావంటారా మరీ అంత ముఖ్యం కాదు. చెడ్డీ లేకపోతే చేతులు ఊపుకుంటూ ఆఫీసుకి ఎలా వెళ్ళేదీ? సరే అలా వెళ్ళానే అనుకోండి ఎప్పుడన్నా మరచిపోయి అలవాటులో పొరపాటుగా ఎప్పుడన్నా  జిప్పు యమ స్పీడుగా లాగించాననుకోండి - నా గతేం కానూ!  అప్పుడు నా బాధ మళ్ళీ ఇలా నా బ్లాగులో చెప్పుకోవాల్సిందే కదా.

గుడిలో వస్త్రధారణపై ఆంక్షలు మానవ హక్కుల ఆంశమా?

ఒక టపాలో పిల్ల కాకి బ్లాగర్ క్రిష్ణ ఈ క్రింది సందేహాలు వెలిబుచ్చారు:
@ శరత్ గారు,


వారాంతం ఎంజాయ్ చేస్తున్నారా ? సరే , గుడిలో వస్త్ర ధారణ , బడిలో గే పంతులు ... మోకాలికి , బోడి గుండుకి వున్నంత సంబంధం కూడా కనిపియ్యలేదా ! ఒక్కొసారి మనకి అనవసరం అనిపించే విషయాలని మన మనసు సరిగా పట్టించుకోదు. పోలిక చెబుతా మరి.

1) గుడికి వచ్చే వారు ఇలా వుండాలి అని కట్టుబాటులు - ఒక బడిలో పంతులు గారు ప్రిఫరెన్సెస్ ఇలానే వుండాలి తమ చర్య ద్వారా చెప్పిన బడి యజమాన్యం.

2) తమ వస్త్రాలతో అసభ్యంగా వున్నారా లేదా అన్నది ముఖ్య విషయం కాకుండా , పాశ్చాత్యత , సంప్రదాయత ముఖ్య విషయం కావడం - తమ విధ్యార్దులని ఎబ్యూజ్ చేస్తుండడానికి స్ట్రెయిటా , గే నా అన్నది ముఖ్యం కాదని గుర్తించక పోవడం !

3) పాశ్చాత్య వస్త్ర ధారణలో కూడా సభ్యత వుండవచ్చని, గే కూడా సభ్యత సంస్కారాలు కలిగే వుండవచ్చని గుర్తించక పోవడం !

4) గే అయ్యినంత మాత్రాన , బడిలో కూడా అదే యావ తో వుంటారనుకోవడం - గుడిలో పాశ్చాత్య వస్త్ర ధారణ తో వున్నంత మాత్రాన విచ్చల విడిగా వుంటారు అనుకోవడం ! ( ఈ రెండు అభిప్రాయాలు పిచ్చ తప్పు .. ఇది పాపులర్ అభిప్రాయం. స్కర్టులు వేసుకున్న పిల్ల బరి తెగించడం ఎంత నిజమో, చీర కట్టుకున్న వారు అందరూ పాతివ్రత్యం పాటిస్తారన్నది అంతే నిజం )

5) తన ప్రవృత్తి ఇది అని చెప్పుకున్న గే ని చూసి ఎవరైనా గే అయ్యిపోతారా ? ( ఆ లక్షణాలు వున్న వారు బహుశా అప్రోచ్ అవ్వచ్చు నేమో ?) వారిలో ఆ లక్షణాలు వుండాలి గాని - పాశ్చాత్య వస్త్ర ధారణ లో వున్న వాళ్లని చూడగానే మనసు చెడిపోతుందా ? ( ఆ చెడిపోయే వారు చీర కట్టుకున్న వారిని చూసి చెడిపోరా ?) రెండు సందర్భాలలో అలా మారి పోయేవారిదే తప్పు గాని, మార్చే వారు ఎవరైనా వుంటారా ?

6) స్ట్రెయిట్ లెక్చరర్లు అమ్మాయిలని వేదించడం చూసి చూడనట్టు ఊరుకునే యజమాన్యాలు, ఆ విషయాలు బయటకి పొక్కి తరువాత గొడవ అవ్వడం..

మగ వారు వస్త్రధారణ అసభ్యంగా ( పాశ్చాత్యమా లేక సంప్రదాయమా అని కాదు అసభ్యమన్నదే ప్రశ్న )వున్న పట్టించుకోని గుడి పెద్దలు ( ఒక్కో చోట చొక్కా నిషిద్ధం.. ఒక్కో చోట పై పంచే కూడా నిషిద్ధం వారే చేస్తారు ) ..

ఇవి పోలికలు. ఇక మరొక ప్రశ్న.. ఆస్తిక స్వలింగ సంపర్కులు.. పెళ్లి చేసుకుని గుడికి దర్శనం కి వెళితే ప్రవేశం లేదు అంటే అప్పుడు కూడా గుడీ కాబట్టి హక్కులు గురిచి మాట్లాడనక్కరలేదు అంటారా ? గేల హక్కులు మాత్రమే హక్కులా ? వారిని మాత్రమే మిగిలిన మగ వారి తో / ఆడవారి తో సమానంగా చూడాలా ? మగ ఆడ మధ్య సమానత్వం అక్కరలేదా ? సభ్యత ముఖ్యమా ? సంప్రదాయత ముఖ్యమా ? సంస్కారం ముఖ్యమా లేక సెక్సువల్ ప్రిఫెరెన్స్ ముఖ్యమా ?

దయ చేసి ప్రతి పాయింటుకి సమాధానం ఇవ్వండి.

నా సమాధానం/వివరణ:

1. గుడి అయినా బడి అయినా మానవ హక్కుల ఉల్లంఘన జరుగుతుందా లేదా అన్నది చూడాలి. తిరుపతి గుడి వస్త్రధారణ ఆంక్షలు హక్కుల ఉల్లంఘనగా పరిగణించలేం. కొన్ని పబ్ లల్లో సూట్ వేసుకొనే రావాలంటారు. అలాంటివాటిని హక్కుల ఉల్లంఘనగా భావించలేం. అలాంటి ఆంక్షల్లొ ఔచిత్యం తప్పితే, మితిమీరితే హక్కుల ఉల్లంఘన జరగవచ్చు. గే ప్రొఫెసర్ అని వెలివేయడం హక్కుల ఉల్లంఘన క్రిందికి వస్తుంది కాబట్టి మనం ప్రొటెస్ట్ చేస్తాం.

2. ఒక డాక్టర్ మంచి పరిజ్ఞ్ఞానం వుండి కూడా చింపిరి గడ్డంతోనూ, చింపిరి దుస్తులతోనూ వచ్చాడనుకోండి - అతని చికిత్స పై మీకు గౌరవం వుంటుందా? ఇదీ అంతే. ఒక ప్రదేశం యొక్క ఔన్నత్యం నిలపడం కోసం అలాంటి ఆక్షలు విధిండంలో పొరపాటు ఏమీ లేదు. అలాంటి ఆంక్షలు సాధారణంగా చాలాచోట్ల వివిధ వేదికలలో కనపడుతున్నదే.

3. పాశ్చాత్య దుస్తుల్లో సభ్యత వుండవచ్చు కానీ సాంప్రదాయం వుండదు. గుడులల్లో సాంప్రదాయం కూడా ముఖ్యమే. మా ఆవిడ (ఒహవేళ) బయట బికినీలు వేసుకొని తిరిగినా నాకు అభ్యంతరం వుండదు కానీ ఆలయాలకూ, తెలుగు ఫంక్షనులకూ వెళ్ళేటప్పుడు చీర కట్టుకుంటే బావుంటుందని సూచిస్తాను. ఓ రెండు నెలల క్రితం చికాగోలో ఓ తెలుగు పాప పుట్టినరోజు ఫంక్షనుకి వెళ్ళాము. అక్కడికి వచ్చిన స్త్రీలందరూ, ఆ పాప తల్లితో సహా ఒక రకమయిన దుస్తుల్లో వస్తే మా ఆవిడను ఒక్కదాన్ని మరో రకం దుస్తుల్లో చూసి ఆశ్చర్యం కలిగింది. మా ఆవిడ కట్టుకున్నది చీర!

4. నిజమే కానీ గుడుల్లో సాంప్రదాయకంగా వుండాలని కోరడం హక్కుల ఉల్లంఘన క్రిందికి రాకపోగా అది సబబు అనిపించుకుంటుంది. బడుల్లో సాంప్రాదాయిక ప్రవృత్తి మాత్రమే వుండాలనుకోవడం ఔచిత్యం కాదు.

5. ఎక్కడయినా చెడు తలపులు రావచ్చు. అయితే ఆ తలపులు తగ్గించడం వారి ఉద్దేశ్యం కావచ్చు. సాంప్రదాయిక మయిన వాతావరణంలో అలాంటి ఆలోచనలకు ఆస్కారం తక్కువగా వుంటుంది.

6. మగవాడికి ఛాతిమీద ఆఛ్ఛాదన లేకపోయినా అసభ్యం అనిపించుకోదు కదా. మరీ ఇక్కడ కూడా సమాన హక్కులు డిమాండ్ చేసి ఆడాళ్ళు కూడా అలాగే వుండాలని కోరడం బావోదేమో ;)

స్వలింగ సంపర్కుల ఆలయ ప్రవేశం మీద నిషేధం హక్కుల ఉల్లంఘన క్రిందికే వస్తుంది. అందరి హక్కులూ హక్కులే. కాకపోతే అన్నింటికీ అందరూ స్పందించలేరు, పోరాడలేరు కాబట్టి నాలాంటి వారు గే హక్కుల విషయలో ఎక్కువగా స్పందిస్తుంటారు. గుడుల్లో సభ్యత, సంస్కారం రెండూ ముఖ్యమే. సంస్కారం సెక్సువల్ ప్రెఫరెన్సును బట్టి వుండదు - వ్యక్తిత్వాన్ని బట్టి వుంటుంది.

డెట్రాయిట్ బ్లాగర్లతో జరిగిన నా సమావేశం

కొత్తపాళీ: రెండేళ్ళ క్రితం డెట్రాయిట్ తెలుగు సాహితీ సమావేశాల్లో కొత్తపాళీని కలిసాను. వారు మంచి స్నేహశీలిగా, సరదాగా అనిపించారు. అప్పట్లో బ్లాగులకి నేనింకా కొత్తనే కనుక వారి ప్రముఖత్వం (మంచిగా, చెడ్డగా(?!)) నాకు అంతగా తెలియదు. అప్పటి నుండి వారితో పెన్ను స్నేహం అనగా ఈమెయిల్ స్నేహం నడుస్తూనే వుంది. బ్లాగు మరియు పుస్తక ధర్మ సందేహాలు ఏమయినా వుంటే వారిని అడుగుతుంటాను - వారు ఆలస్యం కాకుండా తీర్చేస్తూవుంటారు. గత ఏడాది జరిగిన డెట్రాయిట్ తెలుగు సాహితీ సమావేశాలకి నేను వెళ్ళలేకపోవడం వల్ల మరో సారి వారిని ముఖాముఖి కలుసుకునే అవకాశం తప్పింది. ఒకసారి డెట్రాయిట్ మీదుగా నేను కెనడా వెళ్ళానని తెలిసి ఈ సారి అలా వెళితే తమకు తెలియపరిస్తే డెట్రాయిట్ బ్లాగర్లతో సమావేశం ఏర్పాటు చేద్దామనీ, ఆ విధంగా మనం అందరం కలవ్వచ్చని వారు సూచించారు. నేను సరే అన్నాను.

డెట్రాయిటులో వారి రంగుటద్దాల కిటికీ పుస్తక అవిష్కరణ సభకీ వెళదామనుకున్నాను కానీ కుదరలేదు. అదే విషయాన్ని వారికి తెలిపాను. మీరు ఎప్పుడూ వస్తామనో, కలుద్దామనో అంటారు కానీ మీరు రారు అని అలిగినంత పని చేసారు. దానితో ఈ సారి కెనడాకి వెళ్ళేటప్పుడు ఎలాగయినా కొత్తపాళీని కలుస్తూ వెళ్ళాలని కంకణం కట్టుకున్నాను.

మార్చి నెలలో కెనడా వెళ్ళాల్సిన అవసరం వచ్చింది. అదే విషయాన్ని వారికి తెలిపి మీకు వీలయితే కలుద్దాము అని చెప్పాను. ఆ శనివారం మధ్యాహ్నం 12 గంటలకు లోగా మీటింగ్ ఏర్పాటు చేస్తే నాకు సౌకర్యంగా వుంటుందని తెలిపాను. కుటుంబంతో సహా వచ్చేస్తున్నాననీ తెలిపాను. కాలాస్త్రి శ్రీ ఈ విషయాలు సమన్వయం చేసి ఆ శనివారం ఉదయం 10 గంటలకు తమ ఇంట్లోనే మనం కలుద్దాము అని తెలిపారు.

కాలాస్త్రి శ్రీ: వీరు కూడా నాకు రెండేళ్ళ క్రితం డెట్రాయిట్ సాహితీ సమావేశాలలో కలిసారు. చాలా చక్కగా మాట్లాడారు. మంచి స్నేహశీలిగా అనిపించారు. గత ఏడాది డెట్రాయిట్ సాహితీ సమావేశాలకి వెళ్ళలేకపోవడంతో వారిని మరో సారి కలిసే అవకాశం కుదరలేదు. కొత్తపాళీ పుస్తకావిష్కరణ సభకి నన్ను తప్పని సరిగా రమ్మని ఆహ్వానించారు కానీ నేను వెళ్ళలేకపోయాను. ఫిబ్రవరిలోనో, మార్చి లోనో షికాగో లో మేము వుండే ప్లేసుకు దగ్గర్లోనే వారు వచ్చారు. అక్కడ వారి మిత్రులు వున్నారు. అక్కడికి వెళ్ళి వారిని మా ఇంటికి తీసుకువచ్చాను. ఓ గంట తెలుగు బ్లాగుల గురించి ముచ్చట్లు పెట్టుకున్నాము. మా ఆవిడ గారెలు చేసి పెడితే లాగించాము. భోజనానికి వారిని వుండమన్నాను కానీ వారికి తమ స్నేహితులతో గుడికి వెళ్ళే పని వుండటంతో కుదరలేదు. మా చిన్నమ్మాయి వారిని ఇంకాస్సేపు వుండమని బాగా కోరింది. కానీ వారికి పని వుండటం మూలాన వెళతానంటే వారిని వారి స్నేహితుల ఇంటి వద్ద దిగబెట్టి వచ్చాను.  

కొద్ది రోజుల తరువాత నేను కెనడా వెళుతున్నాననీ మీకందరికీ వీలయితే దారిలో డెట్రాయిట్ బ్లాగర్లని కలిసి వెళతానని వారికి చెప్పాను. నా కుటుంబంతో సహా వచ్చేసి అటునుండి సరాసరి కెనడా వెళతామని చెప్పాను. కొత్తపాళీ తోనూ, ఇంకో బ్లాగర్ తోనూ మాట్లాడి ఆ శనివారం ఉదయం తమ ఇంటిలోనే సమావేశం అవుదామనీ వారు తెలియపరిచారు.

అంతా అంతా సవ్యంగానే వుంది. భేశ్ కదూ. కాదు. నా కష్టాల్, నష్టాల్ అప్పటినుండే మొదలయ్యాయి. ఓ ప్రహసనానికిది అంతం కాదిది ఆరంభం మాత్రమే. అస్సలేమయ్యింది అన్న విషయం సరదాగా మరో టపాలో!

కొత్తపాళీ & శ్రీ: మీరు ఈ టపాలు చదువుతున్నారా? చదువుతుంటే కనుక హాజరు వేసుకోండి :)

గేర్ రాడ్ ఎక్కడ?

మేము టోరొంటోలో వుంటున్నప్పుడు నా స్నేహితుడు ఒకరు తొలిసారిగా డ్రైవింగ్ టెస్టుకి వెళ్ళాడు. ఒక లావు పాటి ఎగ్జామినర్ ఈ పరీక్ష నిర్వహించడం కోసం అతనితో పాటుగా కారులో కూర్చున్నది. మొదటి సారి డ్రైవింగ్ టెస్టు కాబట్టి మనవాడు సహజంగానే ఖంగారు పడ్డాడు. కార్ స్టార్ట్ చేసిన తరువాత గేర్ రాడ్ కోసం వెతికాడు. కొద్ది క్షణాలకే చెయ్యి తియ్యి అని కఠినంగా వినిపిస్తే ఎగ్జామినర్ వైపు చూసాడు, ఆమె ఆగ్రహంతో వుంది. గేర్ రాడ్ కోసం ఎక్కడ వెతికాడో అర్ధమయ్యి బలంగా నాలిక కరచుకున్నాడు.

ఈ విషయం విన్న తరువాత అతనితో "గేర్ రాడ్ వుండేది మగవారికి కదా" అన్నాను. కార్ గేర్ రాడ్ కోసం మా స్నేహితుడు ఎక్కడ వెతికి వుంటాడో, ఆ పరీక్షా ఫలితం ఏమయ్యిందో, ఆ పరిస్థితిలో ఆడ ఎగ్జామినర్ బదులుగా మగ ఎగ్జామినర్ వుండి వుంటే ఏమయ్యివుండేదో  ఇక మీరు తేలిగ్గా ఊహించెయ్యవచ్చు.

Zits :))

మీ ఇంట్లో టీనేజ్ పిల్లలున్నారా?

షికాగో ట్రిబ్యూన్ న్యూస్ పేపర్ తెప్పించుకుంటాను నేను. అందులో జిట్స్ అనే కామిక్ స్ట్రిప్ బాగా నవ్వు తెప్పిస్తుంది. టీనేజీ పిల్లల ఆలోచనలు, ప్రవర్తనలు ఎలా వుంటాయో అందులో బాగా వ్యంగ్యంగా చిత్రీకరిస్తుంటారు. మా టీనేజి అమ్మాయి ని వాటితో పోలుస్తూ వుంటే చాలా వరకు నిజమయ్యి భలే నవ్వొస్తుంటుంది నాకు.

మీరూ సరదాగా ఓ లుక్కెయ్యండి మరి :)

"Zits is the worst name for a comic strip since Peanuts."

—Charles Schulz
 
Zits is an award winning comic strip written by Jerry Scott (creator of Baby Blues and one-time cartoonist for Nancy) and illustrated by Jim Borgman about the life of 15-year-old high school freshman Jeremy Duncan.

Jeremy lives with his parents, Walt and Connie, who both possess boring jobs and spectacular ignorance (according to Jeremy, anyway). He dreams of 'making it big' as a rock musician, but feels like he lives in the shadow of his highly successful college brother Chad.

Many strips deal with relationships with his friends, the sensible Hector and the extremist Pierce, not to mention his on-off girlfriend Sara. Notably for a teen strip, many of the comics also deal with Connie and Walt, and many of the Crowning Moments Of Funny come from their perspectives.

As a comic strip, Zits works incredibly well — teenagers will easily recognize their parents' constant presence in Walt and Connie, while adults will both remember their own teenage years and recognize their own children in Jeremy's laid-back nature.
 

నా కళ్ళద్దాలెక్కడ?

మా ఆవిడకి సాధారణంగా దొరికిపోను కానీ నా కళ్ళద్దాలు కనపడకుండా పోయినప్పుడు మాత్రం దొరికిపోతుంటాను. ఏదన్నా ముఖ్యమయిన పని మీద బయటకి వెళ్ళాల్సివచ్చినప్పుడే నా స్పెక్ట్స్ కనిపించకుండా పోతాయి. వాటికోసం వెతుకుతూ ఇల్లంతా చిందులేసినా అవి నాకు దొరకవుగాక దొరకవు. అదేంటో మా ఆవిడ వెతికితే మాత్రం వీజీగా దొరుకుతాయి.

నా అద్దాలు తప్పిపోయినప్పుడు యథాశక్తిగా కాస్సేపు వెతుకుతాను. సరిగ్గా చూపు ఆనకనే కదా అద్దాలు పెట్టుకొనేది - ఆ ఆద్దాలే తప్పిపోతే నా నానా కష్టాలు మీ భగవంతునికే ఎరుక :(  వెతికి వెతికి ఇక లాభం లేదని మా ఆవిడకి నా మొర వెళ్ళబుచ్చుకుంటాను. ఈ భాగోతం మామూలే కదా అని తను చూస్తున్న సీరియల్ నుండి తల కూడా తిప్పదు. ఈ చెవిన విని ఆ చెవిన పారేస్తుంది. సీరియళ్ళ కోడళ్ళ కష్టాల ఆక్రందనలు చెవుల్లోకి ఎక్కుతాయి కానీ పతి దేవుని అద్దాల కష్టాలు ఎన్నటికి తలకెక్కాలీ? మా ఆవిడ ప్రస్తుతం స్పందించుటలేదు అని నిర్ధారణ అయిన తరువాత ప్రత్యామ్నాయ పద్ధతులు పాటిస్తుంటాను.

మొదటి ప్రత్యామ్నాయం - మా పెద్ద పాప. నా అద్దాలు వెతుకు స్నీ అని అరుస్తాను. అలాగే డాడీ అని గూగుల్లో 'శరత్ - స్పెక్ట్స్' అని వెతుకుతుంది. నో రిజల్ట్స్ డాడీ అని తను మళ్ళీ కేకేస్తుంది. ఇహ దానితో పని కాదని చెప్పి మా చిన్న గడుగ్గాయిని నా అద్దాలు వెతకమని బ్రతిమలాడుతాను. పాపం అది మూడులో వుంటే బాగానే కష్టపడి వెతుకుతుంది కానీ సాధారణంగా దానికి కూడా దొరకవు. ఇహ మూడు లేకపోతే హూ కేర్స్, వాటెవర్, ఐ డోంట్ కేర్ అనో అనేసి నన్ను దులిపేసుకుంటుంది. ఇక లాభం లేక, బిక్క మొఖం వేసుకొని మా ఆవిడ చెంత కూర్చొని బేల ముఖం వేసుకొని నా గోడును వెళ్ళబోసుకుంటాను.

ఎప్పుడూ జాగ్రత్తగా ఒక దగ్గర పెట్టుకుంటే ఏం పోయింది అని గయ్ మంటుంది. నేను సవినయంగా జాగ్రత్తగానే పెట్టుకున్నాను కానీ ఎక్కడ జాగ్రత్త చేసి పెట్టానో గుర్తుకు వచ్చి ఛావడం లేదు అని తెలియజేసుకుంటాను. నాకెప్పుడూ నీ అద్దాలు వెతకడమే పనా అని కూర్చున్నచోటునుండి కదలకుండా, సీరియల్ సీరియస్సుగా చూస్తూ అరుస్తుంది. నేను వ్యూహాత్మక మౌనం పాటిస్తూ చేతులు నులుపుకుంటూ అలాగే బిక్క మొఖం కంటిన్యూ చేస్తుంటాను. అప్పుడు నా మీద జాలి కలిగి చూస్తున్న సినిమానో, సీరియల్లో త్యాగం చేసేసి నా అద్దాలు వెతకడానికి ఉపక్రమిస్తుంది.

అంతటితో ఈ శరత్ కష్టాలు తీరతాయని అనుకుంటున్నారా? అబ్బే లేదు. ఇది అంతం కాదిది ఆరంభం మాత్రమే. నా బలహీన క్షణాలు మా ఆవిడకి తెలుసు కదా. అలా అలా అలవోకగా అద్దాలు వెతుకుతూ ఎన్ని రోజులుగానో నా మీద పేర్చుకున్న ఆగ్రహం, విసుగు, కోపం లాంటివి వుంటే అవన్నీ తాపీగా నామీద తీర్చేసుకుంటుంది. మామూలుగా నయితే నేను ఇంట్లో కూడా ఎవరినీ మాట మాట్లాడనీయకుండా నా తొడ కొడుతూ వుంటాను కదా. ఇప్పుడయితే ఏమని అన్నా కుక్కిన పేనులాగా పడివుంటాను. ఇదే అదనుగా నా మీద మాటలతో తీర్చుకోవాల్సిన ప్రతీకారాలన్నీ తీర్చేసుకుంటుంది. ఎప్పటెప్పటి విషయాలో ఆడాళ్లకి భలేగా గుర్తుంటాయి. అవన్నీ ఇదే అదనుగా ప్రశ్నిస్తుంది. నేను ఏమన్నా ఎదురు తిరిగి మాట్లాడితే ఆమె నా అద్దాలు వెతకదు కదా. అందుకే ఆ వాగ్బాణాలు మౌనంగా భరిస్తూ మనస్సులో బుసలు కొడుతూవుంటాను. అనువు కానప్పుడు అధికులమనరాదు కదా!  

అదేంటోనండి - నా కళ్ళద్దాలు మా ఆవిడకి వీజీగా దొరికేస్తుంటాయి. ఇక్కడే వున్నాయి కదా - సరిగ్గా వెతుక్కొని చావడం రాదు. ఈ సారి నుండయినా జాగ్రత్తగా పెట్టుకో - మరో సారి అద్దాలు వెతికేది లేదు అంటూ వార్నింగు సుభాషితాలు పలుకుతూ అద్దాలు నా చేతికి ఇస్తుంది. ఆమెకు కనపడిన చోటే ఎన్నో సార్లు నేను వెతికినా నాకు అవి కనపడవు ఎందుకో మరి.

కార్డ్‌లెస్ ఫోను దొరకకపోతే దానికి బేస్ నుండి పేజ్ చేయవచ్చు కదా. అలాగే ఈ అద్దాలు తప్పిపోతే దొరకడానికి అలాంటి పేజింగ్ సిస్టం ఎవరయినా కనిపెడితే ఎంత బాగుండును. నా కష్టాలు కొన్ని అయినా తీరేవి కదా.